ارزیابی ویژگی‌های خمیرکاغذ تولید شده از کلش برنج بوسیله فرآیندهای ترکیبی مونواتانول‌آمین و سولفیت پتاسیم

در این تحقیق از مونواتانولآمین با غلظت 15 درصد به همراه افزودنی سولفیت‌پتاسیم در 4 سطح و پخت سولفیت‌پتاسیم با قلیائیت 14 درصد به همراه افزودنی مونواتانول‌آمین در 4 سطح به عنوان مایع پخت جهت خمیر کاغذسازی از کلش برنج مورد استفاده قرار گرفته اند. سولفیت‌پتاسیم/هیدروکسید‌پتاسیم و سولفیت‌سدیم/ هیدروکسید‌سدیم در نسبت‌های 50/50 درصد و تیمار سولفیت‌سدیم در قلیاییت 14 درصد به عنوان تیمارهای شاهد انتخاب گردیدند. بر اساس نتایج بدست آمده خمیرکاغذ تولیدشده با مونواتانول‌آمین (15 درصد) دارای بیشترین بازده کل و بیشترین عدد کاپا می‌باشد. با استفاده از سولفیت پتاسیم به عنوان عامل افزودنی در پخت‌های مونواتانول‌آمین مقدار وازده، بازده کل و عدد کاپا کاهش می‌یابد به‌طوری‌که کم‌ترین بازده و کم‌ترین عدد کاپا مربوط به تیمار مونواتانول-آمین (15 درصد) در ترکیب با سولفیت‌پتاسیم (40 درصد) می‌باشد. در تیمار سولفیت‌پتاسیم (14 درصد) مشاهده شد که با افزایش غلظت مونواتانول‌آمین به عنوان عامل افزودنی میزان بازده کل افزایش و میزان وازده و عدد کاپا کاهش می‌یابد. بیشترین شاخص کشش مربوط به تیمار مونواتانول‌آمین (15 درصد) در ترکیب با سولفیت‌پتاسیم (10 درصد) و بیشترین شاخص ترکیدن مربوط به تیمار سولفیت‌پتاسیم (14 درصد) در ترکیب با مونواتانول‌آمین (20 درصد) می‌باشد. با توجه به نتایج ویژگی‌های نوری مشخص شد که بیش-ترین میزان درجه‌روشنی مربوط به سولفیت‌پتاسیم (14 درصد) در ترکیب با مونواتانول آمین (20 درصد) و بیشترین ماتی مربوط به مونواتانول آمین 15 درصد می‌باشد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که فرآیند مونواتانول‌آمین در ترکیب با سولفیت‌پتاسیم می‌تواند به صورت موفقیت‌آمیزی بر روی کلش برنج اجرا شود و ویژگی‌های خمیرکاعذهای تولیدی به ویژه از نظر مقاومت‌های مکانیکی در حالت ترکیبی برتر از فرآیند سودا و فرایند هیدروکسید پتاسیم به تنهایی می‌باشند. همچنین کاربرد فرآیندهای ترکیبی برای خمیرکاغذسازی از کلش برنج می تواند امکان استفاده از مایع پخت باقیمانده را به عنوان کود آلی فراهم آورد، مایعی که بازیابی آن چالش برانگیز به نظر می‌رسد.