ارزیابی پارامتریک کارایی مصرف برق و تجزیه شدت مصرف برق در بخش صنعت ایران

هدف از این پژوهش تجزیه شدت برق بر اساس رهیافت پارامتریک (تابع هزینه ترانسلوگ ) و همچنین بررسی ارتباط میان تغییر تکنولوژی و شدت برق در صنایع کارخانه ای در طی سالهای 1384 تا 1391 می باشد. نتایج محاسبه شدت برق حاکی از آن است که 18 صنعت دارای مقادیر شدت برق کمتر و برابر با مقدار متوسط بخش صنعت (0/40 درصد) بوده و شدت برق مرتبط با این صنایع در دامنه 0/33 تا 0/40 درصد قرار دارد. در این گروه، "صنعت تولید وسایل نقلیه و موتوری" با سهم تولید نسبی 33/81 درصد و "صنعت تولید فلزات اساسی" با سهم نسبی مصرف برق 46/09 درصد، به ترتیب بیشترین سهم تولید و مصرف برق صنعت را در اختیار دارند. بررسی روند سالانه تغییرات تکنولوژی و تغییرات شدت برق کل صنعت حاکی از آن است که هر دو شاخص روندی افزایشی در طی دوره داشته و با توجه به اثر مثبت و بزرگ جانشینی، رشد تکنولوژی (اثر تکنولوژی) فاکتور مهم در تعیین شدت برق به شمار نمی رود. تجزیه شدت برق موید آن است که اثر تکنولوژی و بودجه ای موجب افزایش کارایی مصرف برق شده و اثر جانشینی و تولیدی موجب کاهش کارایی نهاده برق مصرفی صنعت می گردد.