ارزیابی چرخه حیات کشت بادام‌زمینی در نظام‌های تک‌کشتی و مخلوط با لوبیا

امروزه بررسی اثرات زیست محیطی نظام‌های مختلف کشت محصولات کشاورزی و تعیین مناسب‌ترین الگوی کشت آن‌ها، امری حائز اهمیت است. از این رو در این پژوهش، اثرات زیست محیطی نظام‌های تک‌کشتی بادام‌زمینی (.Arachis hypogaea L) و کشت مخلوط بادام‌زمینی با لوبیا (Phaseolus vulgaris L.) با رهیافت ارزیابی چرخه حیات مورد مقایسه قرار گرفت. اطلاعات اولیه از طریق مصاحبه حضوری با 136 کشاورز در منطقه کیاشهر استان گیلان به دست آمد. گرمایش جهانی، اسیدیته، اوتریفیکاسیون خشکی، تغییر کاربری زمین، تخلیه منابع فسیلی، فسفات و پتاسیم هفت گروه تاثیر مورد مطالعه را تشکیل می‌دادند. نتایج نشان داد که آلاینده NH3 بیش‌ترین نقش را در قالب گروه‌های تاثیر اسیدیته و اوتریفیکاسیون در هر دو نظام کشت داشت. مقادیر شاخص زیست محیطی (EcoX) در دو نظام کشت بادام‌زمینی و کشت مخلوط بادام‌زمینی- لوبیا به ترتیب 68/0 و 42/0 محاسبه شدند. همچنین شاخص تخلیه منابع (RDI) به ترتیب 61/3 و 69/2 به دست آمد. تخلیه منابع فسیلی و اوتریفیکاسیون خشکی بیش‌ترین اثرات زیست محیطی را در قالب گروه‌های تاثیر زیست محیطی و تخلیه منابع در هر دو نظام کشت داشتند. به طور کلی اثرات مخرب زیست محیطی نظام کشت مخلوط بادام‌زمینی- لوبیا در هر هفت گروه تاثیر کم‌تر از کشت بادام‌زمینی به‌تنهایی بود.