ارزیابی ژئومورفوسایت‌های منطقه‌ی دماوند با استفاده از مدل رینارد

ژئومورفوسایت‌ها ازجمله مفاهیم جدیدی هستند که بر مکان‌های ویژه‌ی گردشگری تأکید دارند و از ارزش‌های علمی، اکولوژیکی، فرهنگی، زیبایی و اقتصادی به‌صورت توأم برخوردار می‌باشند. دماوند ازجمله مناطقی است که دارای جاذبه‌های گردشگری منحصربه‌فردی در سطح کشور است. ازآنجاکه یکی از گام‌های اساسی توسعه‌ی منطقه‌ی دماوند، زیرساخت‌های گردشگری آن است؛ بنابراین در این نوشتار تلاش شده است با استفاده از روش رینارد توانمندی‌های گردشگری 16 ژئومورفوسایت نمونه‌ی دماوند مورد ارزیابی قرار گیرد. در این راستا با بهره‌گیری از پیمایش میدانی، دو معیار اصلی شامل ارزش علمی و مکمل مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این روش، ارزش علمی متشکل از عیار حفاظتی، کمیابی، شاخص بودن و ارزش‌های جغرافیای دیرینه و عیار مکمل شامل ارزش‌های فرهنگی، تاریخی، مذهبی، زمین تاریخی و اقتصادی است. نتایج نشان داد از میان ژئومورفوسایت‌های موردمطالعه آتشفشان دماوند با امتیاز 8/3 و 5/3 و چشمه اعلا با امتیاز 4 و 3/3 از مجموع حداکثر امتیاز نهایی برای هرکدام از عیارهای علمی و مکمل، در اغلب عیارسنجی‌ها، بالاترین امتیاز را در میان سایر ژئومورفوسایت‌ها کسب نموده‌اند، کم‌ترین امتیاز نیز مربوط به سایت معادن پوکه با امتیاز 8/1 و 3/2 که از مجموع امتیاز نهایی برای هرکدام از عیار عیارهای علمی و مکمل، در اغلب عیارسنجی‌ها، پایین‌ترین امتیاز را در میان سایر ژئومورفوسایت‌ها کسب نموده است. درنتیجه این موضوع زمینه‌ساز برنامه‌ریزی‌های دقیق‌تری از قابلیت‌های ژئومورفوسایت‌های این منطقه به‌منظور دست‌یابی به توسعه‌ی پایدار گردشگری را ارائه می‌دهد؛ زیرا این‌گونه روش‌ها با دیدگاه‌های جامع تمامی ابعاد گردشگری پایدار را متناسب با توانمندی‌های آن‌ها مورد ارزیابی قرار می‌دهد.