ارزیابی کارایی نسبی بنادر ایران با تکنیک تحلیل پوششی داده‌ها (DEA)

هدف مطالعه‌ی حاضر مقایسه کارایی نسبی بنادر عمده‌ی ایران و شناسایی بنادر کارا برای سال‌های 1388 تا1390 است. روش تحقیق حاضر از نوع تحلیلی-کاربردی بوده و جامعه آماری تحقیق حاضر را بنادر عمده کشور تشکیل می‌دهند. برای جمع‌آوری داده‌های تحقیق از سایت اینترنتی سازمان بنادر و دریانوردی استفاده شد. داده‌ها به سال‌های 1388، 1389 و هشت ماه نخست 1390 مربوط هستند. روش تحلیل داده‌ها نیز مبتنی بر تکنیک تحلیل پوششی داده‌ها (DEA) بوده است و برای تعیین ضریب کارایی بنادر و مشخص کردن بنادر کارا و ناکارا از مدل CCR خروجی‌محور و برای رتبه‌بندی واحدهایی که با مدل CCR خروجی‌محور کارا شدند، از روش اندرسون-پیترسون (AP) استفاده شد. جهت محاسبه مدل‌ها و تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها نیز از دو بسته نرم‌افزاریLINGO و SPSS استفاده شد. یافته‌های تحقیق نشان داد که در سال 1388، 36درصد، در 1389، 27درصد و در 1390، 27درصد بنادر کارا بودند. در سال‌های 1388 و 1389، بندر شهید باهنر و در سال 1390، بندر شهید رجایی کاراترین بنادر بودند. در نهایت، بنادر مجازی به عنوان الگوهایی برای بنادر ناکارا معرفی و پیشنهاد شدند. بنادر ناکارا در صورت رسیدن به شرایط بنادر مجازی متناظر با خود، کارا می‌گردند.