ارزیابی کمی و کیفی توان تولید اکسین (IAA) برخی سویه‌های سیانوباکتر جداسازی شده از شالیزارهای استان گیلان

سیانوباکترها گروهی از پروکاریوت‌ها هستند که از نظر پتانسیل تولید مواد محرک رشد گیاه، به‌ویژه در زمینة تولید هورمون‏های گیاهی، کمتر دربارة آن‌ها تحقیق و مطالعه شده است. در این تحقیق توان تولید ایندول استیک اسید (IAA) سویه‏های سیانوباکتریایی جداسازی‌شده از شالیزارهای استان گیلان به طور کمّی و کیفی ارزیابی و پتانسیل آن‌ها بر شاخص‏های جوانه‏زنی بذرهای برنج بررسی شد. نتایج نشان داد توان تولید هورمون IAA در چند جدایة سیانوباکترهای شناسایی‌شده وجود دارد. در تیمار بدون اسید آمینة ال‌ـ تریپتوفان جدایه‏های GGuCy-34 و GGuCy-42 به ترتیب 98/14 و 83/10 میکروگرم IAA بر میلی‏لیتر بر کلروفیل a، در تیمار 100 میلی‏گرم بر میلی‏لیتر ال‌ـ تریپتوفان جدایه‌های GGuCy-34 و GGuCy-15 و GGuCy-42 به ترتیب 7/23 و 46/17 و 81/15 میکروگرم IAA بر میلی‏لیتر بر کلروفیل a، و در تیمار 500 میلی‏گرم بر میلی‏لیتر ال‌‌ـ تریپتوفان جدایه‏های GGuCy-15 و GGuCy-16 به ترتیب 16/29 و 61/21 میکروگرم IAA بر میلی‏لیتر بر کلروفیل a بیشترین مقادیر اکسین (IAA) را تولید کردند. نتایج نشان می‌دهد تولید میزان IAA به نوع جدایه و شرایط محیط کشت بستگی کامل دارد. انرژی و سرعت جوانه‏زنی بذرها تحت تأثیر سویه‏های GGuCy-25، GGuCy-42، GGuCy-41، GGuCy-26، و GGuCy-50 و وزن خشک ریشه‏چه و ساقه‏چه در بذر‌های تلقیح‌شده با سویه‏های GGuCy-42، GGuCy-50، و GGuCy-25 بیشترین افزایش را داشته است.