استخراج شاخص‌های شناسایی بافت فرسوده‎ی شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعه‎ی موردی: محدوده‎ی غربی بافت فرسوده‎ی شهر جهرم)

محدودیّت امکانات و منابع سازمان‌های مرتبط با امر نو‌سازی و بهسازی شهری، ایجاب می‌کند که قبل از هر‌گونه اقدام در رابطه با بافت‎های فرسوده یک شهر، با استفاده از شاخص‌ها و معیارهایی، میزان فرسودگی مناطق مختلف شناسایی و سپس برای هرگونه اقدام و سرمایه‌گذاری، اولویّت‌بندی شوند. محدوده‎ی غربی شهر جهرم، از قدیمی‌ترین و اصلی‌ترین مناطق این شهر است که امروزه قدمت، نامقاوم بودن مصالح ساختمانی و فقر ساکنان، روزبه‎روز موجب فرسودگی بیشتر ساختار کالبدی آن گشته است. هدف از این پژوهش، بررسی و استخراج شاخص‌های فرسودگی کلِّ بافت شهری در محدوده‎ی غربی شهر جهرم، با استفاده از روش وزن‌دهی به شاخص‌های موردنظر و هم‎پوشانی لایه‌های مربوطه، در سیستم (GIS) است. داده‌های مورد استفاده، از بررسی‌های میدانی، نقشه‎ی کاربری اراضی و نگرش‎های کارشناسان و مهندسان شهرداری شهر جهرم فراهم آمده است. پس از آن‎که میزان فرسودگی منطقه، با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و بر اساس هر کدام از شاخص‌ها، مشخّص شد و در جداول مربوطه نشان داده شد، با بهره‌گیری از نظر کارشناسان مربوطه، هر یک از شاخص‌ها وزن‌دهی شد. در نهایت، کلّ لایه‌های مربوط به هرکدام از شاخص‌ها، در سیستم مذکور هم‎پوشانی شدند. نتیجه کار نشان داد که به‎ترتیب، شاخص نفوذپذیری، ریز‌دانگی و استحکام کالبدی مهم‎ترین عوامل مؤثر در شدّت فرسودگی منطقه‎ی مورد مطالعه هستند. با توجّه به مجموع داده‌ها در طیّ عملیّات هم‎پوشانی، حدود 18/93 درصد از محدوده‎ی مورد مطالعه، فرسودگی متوسّط به بالا دارند.