استفاده از قطره سیکلوسپورین 2 درصد در درمان دفع آندوتلیومی پیوند قرنیه

چکیده هدف: تعیین میزان پس‌رفت پدیده دفع پیوند، با افزودن قطره سیکلوسپورین A دو درصد به برنامه درمانی استرویید موضعی و خوراکی بعد از بروز علایم دفع پیوند قرنیه. روش پژوهش: این پژوهش به روش مقایسه‌ای آینده‌نگر بر روی 40 چشم از 40 بیمار انجام شد که با علایم دفع پیوند قرنیه مراجعه کرده بودند. بیماران به شیوه تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول تحت درمان با استرویید موضعی و خوراکی قرار گرفتند و در گروه دوم، قطره سیکلوسپورین 2 درصد به درمان بالا افزوده شد. ویژگی‌های فردی بیماران، علت پیوند قرنیه و میزان موفقیت درمان پدیده دفع، بررسی و ارزیابی گردید. داده‌های به دست آمده با آزمون الگوی خطی کلی (general liner model) و آزمون دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته‌ها: در گروه اول 14 مورد (70 درصد) و در گروه سیکلوسپورین 18 مورد (90 درصد) به درمان پاسخ دادند و پدیده دفع پیوند درمان شد (21/0P=). بیماران پرخطر از نظر دفع پیوند در گروه اول، 4 نفر بودند که فقط یک نفرشان به درمان پاسخ داد و در گروه سیکلوسپورین 3 نفر بودند که 2 نفرشان به درمان جواب دادند (5/0 P=). میانگین زمان آغاز پاسخ درمانی در گروه سیکلوسپورین (5/1 روز)، کم‌تر از گروه دیگر (3 روز) بود. هم‌چنین میزان بقای پیوند در بیمارانی که زود مراجعه کرده بودند (کم‌تر از 6 روز) در گروه یک، 85 درصد و در گروه سیکلوسپورین، 100 درصد بود (2/0 P=). در مجموع، موفقیت درمان دفع پیوند قرنیه، با افزودن قطره سیکلوسپورین 2 درصد افزایش یافت ولی این افزایش به لحاظ آماری معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: افزودن قطره سیلکوسپورین 2 درصد به برنامه درمانی استرویید خوراکی و موضعی، باعث بهبود در درمان دفع آندوتلیومی پیوند قرنیه، هم در بیماران کم‌خطر و هم پرخطر و نیز کاهش تاخیر زمانی آغاز پاسخ درمانی می‌شود. البته برای اظهار نظر دقیق‌تر، به بررسی‌های بیش‌تر و با حجم نمونه زیادتر نیاز است. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1384؛ سال 10، شماره 5: 619-613.