الگوی تحلیلی قدرت نرم وسیاست بین‌الملل

قدرت یکی از مفاهیم اساسی در حوزه سیاست بین‌الملل است. تصمیم گیرندگان و سیاستمداران در این حوزه به دنبال توانایی تحصیل هدف های سیاست خارجی خود هستند؛ در واقع این همان مفهوم قدرت در سیاست بین‌الملل است. کسب و تولید قدرت در دنیای جدید در مقایسه با دوران قبل از الگوهای متفاوتی پیروی می‌کند، و با تحولاتی که بعد از جنگ جهانی دوم  به ویژه دهه هفتاد به بعد در ساحت اندیشه و عمل به وجود آمد به نوعی، متغیرهای جدید را جهت تولید، اعمال قدرت و کسب نفوذ وارد حوزه سیاست بین‌الملل نموده، و این عرصه را به شدت تحت تأثیر عوامل فرهنگی و هویتی قرار داد. از این رو، کسب وجهه و اعتبار بین‌المللی و نفوذ در افکار عمومی و به عبارتی، دسترسی به قدرت نرم، از جمله اهداف مهم و در عین حال، تصریح نشده دیپلماسی کشورها در حوزه سیاست بین‌الملل است؛ دیپلماسی عمومی به عنوان یکی از مکانیسمهای بکارگیری قدرت نرم در این زمینه نقش زیادی دارد. در این مقاله با بیان تحول مفهوم قدرت، تعرف قدرت نرم و مولفه های مؤثر آن بر سیاست بین‌الملل، به این پرسش که در بین مؤلفه‌های تأثیرگذار قدرت نرم بر سیاست بین‌الملل چه عواملی مؤثرتر هستند؟ پرداخته ایم. با استفاده از روش «توصیفی تحلیلی» دیپلماسی فرهنگی و رسانه‌ را به عنوان مهم‌ترین عوامل تأثیر گذار قدرت نرم در سیاست بین‌الملل می‌دانیم.