امکان برآورد تنوع گونه های چوبی با استفاده از تصاویر نوری ماهواره سنتینل (مطالعه موردی: جنگلهای مریوان)

هدف پژوهش کنونی، بررسی امکان استفاده از سنجش از دور برای برآورد تنوع گونه‌های چوبی است که در پایداری اکوسیستم‌های جنگلی اهمیت بسیار زیادی دارد. برای این منظور از تصاویر نوری ماهوارۀ سنتینل2 در بخشی از جنگل‌های شهرستان مریوان استفاده شد. ابتدا منطقۀ پژوهش به مساحت حدود 500 هکتار از راه جنگل‌گردشی بررسی شد. 89 قطعه نمونه با ابعاد 40×40 متر به‌صورت تصادفی در کل سطح منطقه برداشت و مشخصه‌های نوع و تعداد گونه در هر قطعه نمونه ثبت شد. تنوع زیستی درختی براساس شاخص‌های تنوع گونه‌ای سیمپسون و شانون وینر، غنای گونه‌ای مارگالف، یکنواختی فیشر آلفا و غالبیت سیمپسون برای هر قطعه نمونه محاسبه شد. تصاویر سنجندۀ سنتینل2 در سطح تصحیحات سیستمی دریافت شد. شاخص‌های گیاهی مناسب از باندهای اصلی تصاویر ماهواره‌ای تهیه و ارزش‌های رقومی در محل هر قطعه نمونه از هر یک از باندهای اصلی و شاخص‌های گیاهی استخراج شد. همبستگی میان باندهای اصلی و شاخص‌های گیاهی با شاخص‌های تنوع، بررسی و معادلات رگرسیونی چندمتغیره به روش گام‌به‌گام با استفاده از 66 قطعه نمونه توسعه یافت. نتایج اعتبارسنجی مدل‌های رگرسیونی با استفاده از 23 قطعه نمونه نشان داد که شاخص‌های تنوع گونه‌ای سیمپسون (RMSEr = 21/39%, R2 = 0/57)، غالبیت سیمپسون (RMSEr = 22/63%, R2 = 0/55) و تنوع‌گونه‌ای شانون- وینر (RMSEr = 23/16%, R2 = 0/50) با دقت بیشتری از بقیۀ شاخص‌ها قابل برآوردند. برپایۀ نتایج این پژوهش می‌توان بیان داشت که تصاویر سنتینل۲ از توانایی متوسطی در برآورد تنوع گونه‌ای در جنگل‌های زاگرس برخوردار است.