بررسی اثرات تجویز توأم مکمل ویتامین E و دُکوزاهگزانوئیک اسید بر شاخص‌های استرس اکسیداتیو پلاسمای سمینال در مردان آستِنواسپرم

سابقه و هدف: یکی از عوامل مؤثر در نقص عملکرد و کاهش تحرک اسپرم، افزایش گونه‌های فعال اکسیژن و افزایش سطح اکسیداتیوی پلاسمای سمینال می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثرات تجویز توأم مکمل اسید چرب دُکوزاهگزانوئیک اسید و ویتامین E بر استرس اکسیداتیو پلاسمای سمینال در مردان آستنواسپرم انجام گرفت. مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی سه سوکور کنترل‌دار، از میان 275 مرد مراجعه کننده به کلینیک مردان مرکز درمان ناباروری ابن سینا، 50 مرد آستنواسپرم با تحرک کلی اسپرم کمتر از 50% و حرکت رو به جلوی اسپرم کمتر از 25%، به روش تقسیم تصادفی بلوکی طبقه‌بندی و به دو گروه تقسیم شدند. افراد گروه آزمون به مدت 12 هفته، روزانه 465 میلی‌گرم دُکوزاهگزانوئیک اسید و 600 واحد بین‌المللی ویتامین E و افراد گروه کنترل، روزانه دو کپسول دارونما دریافت کردند. غلظت 8- ایزوپروستان، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و غلظت مالون‌دی‌آلدهاید پلاسمای سمینال، پارامترهای اسپرم، دریافت‌های رژیم غذایی، شاخص‌های تن‌سنجی و میزان فعالیت بدنی در ابتدا و انتهای پژوهش، تعیین شدند. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفت. یافته‌ها: از بین 50 مردی که در این پژوهش داوطلبانه شرکت کردند، 22 نفر در گروه مداخله و 20 نفر در گروه کنترل، پژوهش را به پایان رساندند. ظرفیت آنتی اکسیدانی تام پلاسمای سمینال در گروه مداخله، در مقایسه با گروه دارونما، افزایش معنی‌داری یافت (001/0P<). غلظت 8- ایزوپروستان (033/0P=) و غلظت مالوندی‌آلدهاید پلاسمای سمینال (002/0P=) در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل، کاهش معنی‌داری یافت. نتیجه‌گیری: این پژوهش نشان داد دریافت توأمِ مکمل اسیدچرب دُکوزاهگزانوئیک اسید و ویتامین E در مردان آستنواسپرم، منجر به کاهش استرس اکسیداتیو پلاسمای سمینال می‌شود. از آن جا که افزایش گونه‌های فعال اکسیژن در اختلالات اسپرم مشاهده شده است، مصرف خوراکی آنتی‌اکسیدان‌ها مانند ویتامین E، به صورت بالقوه می‌تواند یکی از راه‌های مقابله با آسیب‌های اکسیداتیو اسپرم در این گروه از مردان نابارور باشد.