بررسی اثربخشی آموزش یادگیری مغزمحور بر یادگیری خودتنظیم دانش آموزان دختر پایة اول دبیرستان شهر یزد

    هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش یادگیری مغزمحور بر یادگیری خودتنظیم دانش­آموزان است. این پژوهش به شیوة­ شبه­آزمایشی و با طرح پیش­آزمون-پس­آزمون اجرا شد. جامعة آماری این پژوهش را کلیه دانش­آموزان دختر مقطع متوسطه، در پایة اول دبیرستان­های دولتی شهرستان یزد تشکیل می­دهند. نمونة این پژوهش شامل 40 دانش­آموز است که به صورت تصادفی از میان مناطق چندگانه انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل، هر گروه (20 نفر) قرار گرفتند. محیط یادگیری بر اساس مؤلفه­های تأثیرگذار بر مغز تغییر یافت. به دانش­آموزان نیز طی دو جلسة 45 دقیقه­ای آموزش‌های لازم در جهت یادگیری مغز­محور داده شد. دروس نیز بر اساس اصول یادگیری مغزمحور ارائه شد. برای جمع‌آوری داده­ها از مقیاس یادگیری خودتنظیم بوفارد استفاده شد. داده­های پژوهش به کمک آزمون کوواریانس و آزمون t زوجی تحلیل شدند. نتایج تحلیل واریانس کوواریانس نشان داد که آموزش یادگیری مغز­محور بر یادگیری خودتنظیم تأثیر دارد و این تأثیر به مدت 3 ماه پایدار است.