بررسی اثر تراکم اولیه ذخیره‌سازی و نوع جیره غذایی بر رشد و بازماندگی لارو ماهی سفید دریای خزر (Rutilus kutum)

این مطالعه به‌منظور بررسی اثرات دو سطح مختلف از تراکم لاروی (40 و 80 عدد لارو در لیتر) و دو نوع جیره غذایی (غذای زنده و کنسانتره) بر پارامترهای رشدی و بازماندگی لاروهای تازه به تغذیه فعال افتاده ماهی سفید دریای خزر به مدت 4 هفته انجام شد. نتایج نشان داد که بالاترین میزان وزن بدن در گروه غذای کنسانتره در تراکم پایین با میانگین وزن نهایی بدن 2±56 میلی گرم به دست آمد (0/05>P). کمترین میزان تلفات در گروه‌های تغذیه شده با غذای زنده مشاهده شد، به‌طوری که میزان بازماندگی آنها در محدوده‌ای بین 91-85 درصد متفاوت بود، ولی نرخ رشد در این گروه‌ها در هر دو سطح از تراکم در مقایسه با غذای کنسانتره پایین تر بود (P<0/05). بر اساس نتایج به‌دست آمده لاروها را می‌توان در روزهای آغازین تغذیه فعال با غذای کنسانتره و در تراکم لاروی پایین (40 عدد در لیتر) پرورش داد. نظر به اهمیت بالای میزان بازماندگی لاروی در برابر رشد در ماهی سفید می-توان استفاده از غذای زنده (در دو هفته اول) و سپس غذای کنسانتره (در دو هفته بعدی) را پیشنهاد نمود.