بررسی اثر تنش خشکی در مراحل رشد زایشی برجوانه زنی وقدرت بذر سویا

اثر تنش خشکی بر روی گیاهان پیچیده است و بستگی زیادی به مراحله رشد ونمو آنها دارد. محدودیت رطوبت در خاک از طریق کاهش مقدار فتوسنتز ‘ سطح برگ و انتقال مواد به دانه ها بر عملکرد گیاهان زراعی موثر است ‘ بعلاوه تنش خشکی ممکن است باعث کاهش کیفیت بذر گردد. بنابراین تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر قدرت بذر (Seed vigor) و در صد جوانه زنی سویا درسالهای 1372 و 1373 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران انجام شد. آزمایش در یک طرح کرتهای خرد شده و در قالب بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد‘ که دو رقم ویلیامز وزان بعنوان کرتهای اصلی وسطوح تنش خشکی درمراحل زایشی (گلدهی (R1-R2)‘ غلاف دهی(R3-R4)‘ پر شدن (R5-R6) ‘ درکرتهای فرعی قرار گرفتند. معیار تنش پتانسیل آب برگ بود که توسط دستگاه بمب فشاری در مزرعه اندازه گیری شد. تنش خشکی با قطع آبیاری در مراحل زایشی ذکر شده تا رسیدن میانگین پتانسیل آب برگ به 21- بار ادامه داشت و بعد از آن آبیاری معمول انجام شد. در پایان آزمایش بعد از نمونه گیری وبرداشت نهایی آزمایشات جوانه زنی وقدرت بذر(مقدار رشد گیاهچه و تسریع فرسودگی ) در آزمایشگاه بر روی بذر حاصل در هر سال انجام شد. نتایج بدست امده پس از تجزیه مرکب نشان داد که تنش خشکی اثر معنی داری بر قدرت بذر دارد‘ اما درصد جوانه زنی تحت تاثیر آن قرار نگرفت . اعمال تنش در مرحله پرشدن دانه باعث کاهش بیشتری در قدرت بذر شد وهمچنین دربین دو رقم قدرت بذر رقم ویلیامز از رقم زان بیشتر بود.