بررسی اثر تنش خشکی ناشی از پلی‌اتیلن گلیکول بر مؤلفه‌های جوانه‌زنی چهار رقم اصلاح شده بابونه آلمانی (Matricaria recutita)

بابونه آلمانی یکی از مهم‌ترین گیاهان دارویی از خانواده کاسنی می‌باشد که از گل‌های آن در صنایع داروسازی، آرایشی- بهداشتی و صنایع غذایی استفاده فراوانی می‌گردد. به‌منظور مطالعه اثر تنش خشکی ناشی از پلی‌اتیلن گلیکول (PEG) بر درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه در 4 رقم اصلاح شده بابونه آلمانی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار اجرا گردید. فاکتور اول شامل سطوح مختلف تنش خشکی (صفر، 1-، 2-، 3-، 4-، 5-، 6-، 8-، 10- و 12- بار) به‌دست آمده از پلی‌اتیلن گلیکول که پتانسیل صفر بار به‌عنوان شاهد در نظر گرفته شد، فاکتور دوم شامل 4 رقم اصلاح شده بابونه آلمانی: بونا، جرمانیا، گورال و لوتئا بود. نتایج آنالیز واریانس بیانگر اثر معنی‌دار سطوح مختلف تنش خشکی و نوع رقم بر مؤلفه‌های جوانه‌زنی بود و همچنین اثر متقابل خشکی و رقم نیز بر خصوصیات مورد بررسی معنی‌دار گردید. نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی، هر یک از صفات اندازه‌گیری شده کاهش معنی‌داری یافتند به‌طوری‌که در پتانسیل‌های 4- و 6- بار درصد جوانه‌زنی به 48 و 16 درصد و سرعت جوانه‌زنی به 7/5 و 8/1 بذر در روز کاهش یافت و در پتانسیل‌های 8-، 10- و 12- جوانه‌زنی به صفر رسید. طول ساقه‌چه نیز نسبت به طول ریشه‌چه کاهش بیش‌تری در مقابل تنش خشکی نشان داد. ارقام مختلف بابونه به‌دلیل تفاوت‌های ژنتیکی نسبت به تنش خشکی عکس‌العمل متفاوتی نشان دادند به‌طوری‌که ارقام لوتئا و بونا در بین ارقام مورد مطالعه بیش‌ترین تحمل به خشکی را در مرحله جوانه‌زنی نشان دادند.