بررسی اثر مقایسه ای زهر زنبور عسل وآسپیرین بر میزان فروکته شدن هموگلوبین انسانی

اهداف: فروکته‌شدن باعث ایجاد تغییرات ساختاری در پروتئین‌ها می‌شود که در نهایت عملکرد پروتئین‌ها را تغییر داده یا از بین می‌برد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر ضدفروکته‌کنندگی زهر زنبور عسل و مقایسه آن با آسپیرین بود. روشها: هموگلوبین از افراد سالم و غیرسیگاری استخراج و با استفاده از طیف‌سنج مرئی- ماورای بنفش تعیین غلظت شد. از آلبومین سرم گاوی به عنوان پروتئین استاندارد، استفاده شد. به‌منظور ارزیابی اثر زهر زنبور عسل و آسپیرین، هموگلوبین در حضور این دو ماده نیز فروکته شد. به‌منظور مطالعه میزان آزاد‌سازی گروه هِم از پروتئین و تغییرات باند سورت هموگلوبین از روش طیف‌سنجی مرئی- ماورای بنفش استفاده شد. میزان آمین‌های آزاد موجود در هموگلوبین طی فروکته‌شدن در حضور آسپیرین و زهر زنبور عسل با استفاده از روش تغییرات در نشر فلوئورسانس فلورسکامین اندازه‌گیری شد. برای بررسی تغییرات ساختاری پروتئین هموگلوبین فروکته‌شده از اسپکتروپلاریمتر و روش طیف‌سنجی دورنگ‌نمایی حلقوی استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار InStat 3 و آزمون‌های آماری آنالیز واریانس یک‌طرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: انکوبه‌کردن هموگلوبین در حضور فروکتوز باعث کاهش میزان جذب باند سورت هموگلوبین فروکته نسبت به هموگلوبین کنترل شد. میزان آمین آزاد در حضور زهر زنبور عسل در غلظت‌های 20 و 40میکروگرم‌در‌میلی‌لیتر تفاوت معنی‌داری با میزان آمین آزاد در حضور آسپیرین نداشت. زهر زنبور عسل در روندی وابسته به غلظت مانع از تغییر در ساختار دوم هموگلوبین طی فروکته‌شدن شد. نتیجه‌گیری: زهر زنبور اثر تقریباً مشابهی با آسپیرین در مهار فرآیند فروکته‌شدن هموگلوبین دارد.