بررسی ارتباط شیفت درمانی همودیالیز با کیفیت خواب بیماران تحت همودیالیز

سابقه و هدف: بسیاری از بیماران تحت همودیالیز از کیفیت پایین خواب رنج می‌برند. هدف این مطالعه تعیین ارتباط شیفت درمانی همودیالیز با کیفیت خواب بیماران تحت همودیالیز بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی، تحلیلی و مقطعی بود، با نمونه‌گیری در دسترس، 90 بیمار از بین بیماران همودیالیزی شهر سمنان که حداقل 3 ماه سابقه همودیالیز داشتند و در شیفت‌های ثابت صبح، عصر و یا شب تحت همودیالیز قرار می‌گرفتند، انتخاب شدند. معیارهای ورود شامل سن بالاتر از 18سال، همودیالیز 3-2 بار در هفته به مدت 3 ساعت یا بیش‌تر در هر جلسه بود. کیفیت خواب با استفاده از شاخص کیفیت خواب پیتزبرگPittsburgh Sleep Quality Index (PSQI)  بررسی شد. یافته‌ها: از 90 بیمار، 4/54% (49 بیمار) مرد و مابقی زن بودند. 3/33% (30 نفر) کیفیت خواب خوب و 7/66% (60 نفر) کیفیت خواب پایین داشتند. در تحلیل تک‌متغیره کیفیت خواب با جنس (011/0=p)، وضعیت تاهل (009/0=p)، تعداد فرزند (012/0=p) و شیفت دیالیز (003/0=p) ارتباط معنی‌دار داشت. بررسی اثر هم‌زمان متغیرها طی رگرسیون لجستیک نشان داد خطر کیفیت خواب پایین در زنان 75/3 برابر مردان، همودیالیز در عصر 52/5 برابر همودیالیز در صبح، و همودیالیز در شب 13/4 برابر همودیالیز در صبح می‌باشد. هم‌چنین به ازای هر فرزند اضافی خطر کیفیت خواب پایین 33/1 برابر می‌شد. نتیجه‌گیری: ارتباط معنی‌داری بین کیفیت خواب بیماران با شیفت همودیالیز وجود داشت، شیفت صبح به طور قابل توجهی با کیفیت خواب بهتر هم‌راه است. بهره‌مندی از این یافته می‌تواند به برنامه‌ریزی مناسب‌تر برای شیفت‌های همودیالیز بیماران، به خصوص برای آن‌ها که از کیفیت پائین خواب رنج می‌برند، کمک نماید