بررسی ارتباط میزان آلفافتوپروتئین، آلکالن فسفاتاز و فریتین مایع آمنیوتیک سه ماهه دوم حاملگی با زایمان

مقدمه: زایمان زودرس، یکی از عارضه‌های مهم بارداری است که تأثیر بسزایی در سلامت و مرگ‌و‌میر نوزادان دارد، لذا پیش­بینی و تشخیص زودهنگام آن از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط میزان آلفافتوپروتئین، آلکالن فسفاتاز و فریتین مایع آمنیوتیک سه ماهه دوم حاملگی و زایمان پره­ترم انجام شد. روش‌کار: این مطالعه مقطعی تحلیلی در بازه زمانی شهریور سال 1393 تا بهمن ماه 1394 بر روی 60 نفر از افرادی که به‌دلیل غربالگری مثبت سه ماهه اول، بین هفته‌های 20-15 (میانگین 17 هفته) آمنیوسنتز شده بودند؛ انجام شد. میزان آلفافتوپروتئین، آلکالن فسفاتاز و فرتین نمونه‌های فریز شده 40 نفر با زایمان ترم و 20 نفر با زایمان پره‌ترم با روش اسپکتروفتومتری و الایزا مورد آزمایش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون‌های تی و کای دو انجام گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین میزان آلفافتوپروتئین در زایمان ترم 44/96±14/382 و در زایمان پره‌ترم 83/122±47/547 نانوگرم بر میلی‌لیتر، میزان آلکالن فسفاتاز در زنان ترم 01/13±35/27 و در زنان پره‌ترم 51/15±45/74 یونیت بر لیتر و میزان فریتین زایمان ترم 44/96±14/382 و در زایمان پره‌ترم 83/122±47/547 نانوگرم بر میلی‌لیتر بود کهمیزان هر سه نشانگر در زایمان پره‌ترم نسبت به زایمان ترم به‌طور معناداری بالاتر بود (001/0>p). نتیجه‌گیری: بین میزان آلفافتوپروتئین، آلکالن فسفاتاز و فریتین مایع آمنیون و زایمان پره­ترم، ارتباط مثبت و معنی‌داری وجود دارد که ممکن است به درک ما از پاتوفیزیولوژی زایمان زودرس کمک کند. با توجه به نتایج به‌‌دست آمده توصیه می‌شود تحقیقات دیگری با تعداد نمونه بیشتر نیز صورت گیرد.