بررسی اندرکنش گروه شمع با گسلش معکوس

در برخی از زلزله‌های قوی، گسلش سطحی در آبرفت نرم انتشار یافته و به سازه برخورد کرده است. اگرچه تحقیقات مهندسان زلزله در چهار دهه اخیر، عمدتاً بر روی مطالعه پاسخ دینامیکی خاک و سیستم‌های سازه‌ای به ارتعاشات حاصل از انتشار امواج زمین‌لرزه متمرکز شده است، لیکن تجربه زلزه‌های پیشین نشان می‌دهد که جابجایی‌های استاتیکی بزرگ زمین نیز می‌تواند برای سازه‌ها مشکلات جدی ایجاد نماید. از جمله زمین‌لرزه‌هایی که در ارتباط با پدیده گسلش سطحی بسیار حائز اهمیت بوده‌اند و می‌توان آن‌ها را نقطه عطفی در نگرش به پدیده گسلش سطحی دانست، زمین‌لرزه‌های سال 1999 میلادی ترکیه، تایوان و زلزله Landers سال 1992 در کالیفرنیا می‌باشد. در اندک مطالعات انجام شده در زمینه‌ی اندرکنش گسلش نرمال و گروه شمع، مشخص شد که شمع‌ها به دلیل تبعیت از تغییرشکل‌های ناشی از گسلش و انتقال آن به سازه، اعمال تغییرمکان نسبی افقی و قائم بر سازه، ایجاد ممان خمشی بسیار زیاد در محل اتصال شمع به سر شمع در گروه شمع‌های با اتصال صلب، رفتار مناسبی در مقابل گسلش ندارند. در مطالعات پیشین نشان داده شده که انحراف مسیر گسلش بسیار حائز اهمیت است و در این زمینه تمهیداتی صورت گرفته است. هدف این مقاله، بررسی مکانیزم گسلش معکوس و اندرکنش آن با گروه شمع، به کمک نرم‌افزار سه‌بعدی المان محدود می‌باشد. به این منظور یک گروه شمع در مسیر گسلش معکوس قرار گرفت و با انجام تحلیلهای عددی مشخص شد که شمع‌ها در برخورد با گسلش، به مقدار ناچیزی مسیر گسلش را منحرف می‌سازند.