بررسی اپیدمیولوژیک سوانح ترافیکی منجر به مرگ در استان سمنان در سال

سابقه و هدف: سوانح ترافیکی در جهان 1/2 درصد از کل موارد مرگ و 23 درصد از کل موارد مرگ ناشی از حوادث را تشکیل می‌دهند. کشور ما به لحاظ سوانح ترافیکی به‌عنوان یکی از کشورهای دارای بیش‌ترین موارد تصادف و مرگ ناشی از آن معرفی شده است. با توجه به این‌که میزان بروز مرگ ناشی از سوانح ترافیکی در استان سمنان بسیار بالاتر از میانگین کشوری گزارش شده است، هدف ما در این مطالعه بررسی اپیدمیولوژیک سوانح منجر به مرگ در این استان می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی-تحلیلی، از کلیه‌ی اطلاعات مربوط به مرگ ناشی از سوانح ترافیکی استان سمنان در سال 1391 که توسط سازمان پزشکی قانونی کشور گزارش شد، استفاده گردید. کلیه‌ی اطلاعات دریافتی، ابتدا کنترل و سپس با استفاده از نرم‌افزار آماری Stata 12 مورد تجزیه و تحلیل از نظر متغیرهای اپیدمیولوژیک  قرار گرفت. هم‌چنین رابطه‌ی بین برخی متغیرهای موثر بر روی تصادف با آزمون‌های آماری سنجیده شد. یافته‌ها: به‌طور کلی در سال 1391 تعداد 331 مورد مرگ ناشی از سوانح ترافیکی از استان سمنان گزارش شد. میزان بروز خام و استاندارد شده سنی مرگ به ترتیب 3/52 و 9/52 درصد هزار نفر بود. بیش از 68 درصد (228 مورد) موارد در مردان مشاهده شد. بیش‌ترین فراوانی مرگ با 134 مورد (5/40 درصد) در گروه سنی 64-35 سال دیده شد. مرگ اکثر افراد به‌علت ضربه به سر (07/44 درصد) بود. بیش‌ترین فراوانی نسبی مرگ در ماه‌های شهریور و تیر مشاهده شد. محل تصادف 9/81 درصد از مرگ‌ها در محورهای برون‌شهری بود. نتیجه‌گیری: با توجه به بالا بودن میزان بروز، بیش‌تر بودن فراوانی مرگ‌ها در محورهای برون‌شهری و هم‌چنین این مطلب که ضربه به سر علت مرگ بیش از 40 درصد متوفیان را تشکیل می‌داد، اقدامات پیشگیرانه و برنامه‌ریزی‌های مناسب در جهت کاهش مرگ ناشی از تصادفات، افزیش ایمنی جاده‌ها و راه‌ها به‌خصوص محورهای برون‌شهری ضروری به نظر می‌رسد