بررسی اپیدمیولوژیک غرق شدگی‌های امداد رسانی شده توسط اورژانس 115 استان گیلان در شش ماهه نخست سال‌های 1389 تا 1391

مقدمه و هدف: غرق‌شدگی یکی از مشکلات جدی سلامت در استان‌های شمالی در فصل تابستان محسوب می‌شود و با توجه به موقعیت جغرافیایی این استان بر آن شدیم تا به بررسی اپیدمیولوژیک غرق‌شدگی‌هایی که توسط اورژانس 115 استان گیلان در 6 ماهه نخست 3 سال امداد رسانی شده‌اند، بپردازیم. روش کار: پژوهش حاضر بصورت یک مطالعه case-series و مقطعی می‌باشد که با بررسی340 مورد گزارش غرق شدگی امدادرسانی شده توسط اورژانس 115 در 6 ماهه نخست سال‌های89-91، انجام شده است. برای تمامی بیماران چک لیستی شامل متغییرهای سن، جنس، مکان غرق شدگی، وضعیت بیمار (بستری در بیمارستان، درمان در محل و فوتی) و ماه غرق شدگی تکمیل گردید و توسط نرم افزار SPSS19 و آزمونهای کای دو و t-test، تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد که علی رغم کاهش غرق شدگی به میزان 5/52% در 6 ماهه نخست سال 90 نسبت به سال89، این روند در6 ماهه نخست سال91 نسبت به سال90 سیر صعودی داشته و غرق شدگی به میزان 112% افزایش داشته است. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که از کل موارد غرق شدگی 232 مورد (2/68%) مرد و 108 مورد (8/31%) زن بوده‌اند و بیشترین موارد غرق شدگی از لحاظ سن با 84 مورد (25%) در گروه سنی 24-20 قرار داشتند. بیشترین مکان غرق شدن در خارج از طرح دریا با 307 مورد (3/90%) بوده و بیشترین فصل غرق‌شدگی با 272 مورد (80%) در تابستان بوده است. همچنین از کل موارد غرق شدگی 206 مورد (6/60%) در بیمارستان بستری شده و 88 مورد (9/25%) درمان در محل شدند و 46 مورد (5/13%) فوت شدند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش به نظر می‌رسد که بیشترین مکان برای غرق شدگی، مناطق خارج از طرح دریا در استان گیلان بوده که باید تلاش بیشتری برای بهسازی و گسترش سواحل محافظت شده دریا صورت گیرد.