بررسی باکتریولوژیک مایع اوتیت مدیای افیوژنال مقاوم به درمان در بیماران 2 تا 16 سال مراجعه کننده به بیمارستان متینی کاشان طی سال های 1389 تا1391

سابقه و هدف: اوتیت مدیا‌ی افیوژنال (OME) یک بیماری شایع دوران کودکی است که می تواند تکامل شنوایی را تحت تاثیر قراردهد. با توجه به نظریات متعدد مبنی بر دخالت عوامل باکتریال و تناقضات موجود در مورد میزان مثبت شدن کشت‌های مایع اوتیت افیوژنال، هدف از انجام این مطالعه بررسی باکتریولوژیک مایع اوتیت مدیای افیوژنال مقاوم به درمان در بیماران 2 ‌تا 16 سال و بررسی از نظر نوع پاتوژن‌های احتمالی و میزان مقاومت آنتی بیوتیکی آنها می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی90 بیماری که با تشخیص اوتیت مدیای افیوژنال در بیمارستان متینی کاشان جهت گذاشتن Ventilation tube پذیرش می‌شدند، انجام پذیرفت. پس از تعیین هویت نمونه‌ها، تست حساسیت آنتی ‌بیوتیک بر طبق استانداردهای CLSI انجام شد. نتایج: در بررسی باکتریولوژیک90 نمونه (با استفاده از محیط کشت و روش دیسک دیفیوژن)، 52/2 درصد از کشت‌ها مثبت و 47/8 درصد منفی بودند. بیشترین حساسیت استرپتوکوک‌ پنومونیه به سیپروفلوکساسین (100 درصد) و اریترومایسین (66/7 درصد) به دست آمد. همه موارد به کوتریموکسازول مقاوم بودند و در تست حساسیت آنتی ‌بیوتیکی نمونه‌های فوق بیشترین مقاومت آنتی ‌بیوتیکی مربوط به آمپی ‌سیلین (82/98 درصد) و آموکسی ‌سیلین (78/72 درصد) به دست آمد. هم چنین، حساس ترین آنتی ‌بیوتیک ها سیپرو-فلوکساسین با 83/63 درصد حساسیت و وانکومایسین با 51/09 درصد گزارش شد. نتیجه گیری: کشت مثبت 52/2 درصد از بیماران نشان از نقش برجسته باکتری در ایجاد OME ‌دارد. به منظور پیشگیری از مقاومت آنتی بیوتیکی بررسی سالیانه‌ی وضعیت مقاومت آنتی ‌بیوتیکی در اوتیت مدیای اطفال پیشنهاد می‌شود.