بررسی تأثیر بکارگیری مدل مراقبت مشارکتی بر کیفیت زندگی بیماران تحت همودیالیز مراجعه کننده به بیمارستان بعثت نیروی هوایی شهر تهران در سال 1387

مقدمه: بیماران تحت همودیالیز به علت مشکلات متعدد از کیفیت زندگی پایینی برخوردارند و یکی از راه‌های اصلاح کیفیت زندگی این بیماران آموزش مراقبت از خود است استفاده از مدل و تئوری ازجمله مدل مراقبت مشارکتی از روش‌های آموزش مراقبت از خود است که در تحقیق حاضر بکار گرفته شده است و شامل 4مرحله الف: انگیزش ب: آماده‌سازی ج: درگیرسازی د: ارزشیابی می‌باشد. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر اجرای مدل مراقبت مشارکتی برکیفیت زندگی بیماران تحت همودیالیز انجام پذیرفت. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی روش سرشماری بر روی 32 بیمار تحت همودیالیز مراجعه کننده به بیمارستان بعثت نیروی هوایی انجام شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه مشخصات فردی و وضعیت عمومی و ابزار ارزشیابی موارد آموزشی و پرسشنامه کیفیت زندگی فرم کوتاه SF-36 جمع‌آوری گردید. روایی و پایایی پرسشنامه با روش اعتبار محتوی و آزمون مجدد سنجیده شد. برای دستیابی به اهداف پژوهش ازروش‌های آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد بعد از اجرای مدل مشارکتی کیفیت زندگی در زیر بعدهای وضعیت فیزیکی شامل (عملکرد فیزیکی، محدودیت نقش فیزیکی و درد بدنی) با (0/001>P) و نیز وضعیت روانی شامل (بهداشت روانی، عملکرد روانی، عملکرد اجتماعی) با (0/001>P) و در بعد سلامت عمومی و نیروی حیات و انرژی با (0/001>P) نسبت به قبل افزایش یافته و این تغییر معنادار است. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان می‌دهد کیفیت زندگی بیمارانی که تحت آموزش بر اساس مدل مراقبت مشارکتی قرار داشتند و در تمام ابعاد فیزیکی، روانی، سلامت عمومی و نیروی حیات و انرژی نسبت به قبل از مداخله بهبود معناداری پیداکرده است. همچنین اجرای این مدل بر بهبود شاخص‌های فرعی از جمله مشکلات خواب، وضعیت رژیم، داروهای مصرفی، پرفشاری خون، افزایش وزن بین دو جلسه دیالیز، تست‌های آزمایشگاهی، فعالیت روزانه و برنامه ورزشی نیز مؤثر بوده است.