بررسی تأثیر تصمیم‌گیری به روش بارش افکار بر قابلیت یادگیری سازمانی پرستاران

مقدمه: پرستاران به‌عنوان یکی از منابع بزرگ دانش سازمانی و از عناصر مهم انتقال دانش در بیمارستان‌ها می‌توانند نقش اصلی در فرآیند یادگیری سازمانی ایفا نمایند. با توجه به‌ضرورت و اهمیت قابلیت یادگیری سازمانی پرستاران، پژوهش حاضر نیز در این راستا انجام شد. هدف: تعیین تأثیر تصمیم‌گیری به روش بارش افکار بر قابلیت یادگیری سازمانی پرستاران انجام شد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر در دو مرحله انجام شد، جامعه پژوهش پرستاران شاغل در بیمارستان بقیه‌الله (عج) شهر تهران با توجه به معیارهای ورود در سال 1396 وارد مطالعه شدند. در مرحله اول پژوهش، قابلیت یادگیری کلیه پرستاران شاغل در بخش‌های داخلی- جراحی (18 بخش) بیمارستان بقیه‌الله (عج) از روش سرشماری به تعداد 281 نفر مطالعه و بررسی شد. در مرحله بعد تعداد هشت بخش که قابلیت یادگیری سازمانی آنان تفاوت معناداری نداشت به‌ صورت تخصیص تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. ابتدا یک کارگاه آموزشی به صورت تئوری و عملی نحوه اجرای روش بارش افکار برای مشارکت پرسنل بخش در تصمیم‌گیری‌ها و حل مسائل بخش به همراه سرپرستاران برگزار شد. سپس بعد از چهار ماه، مجدداً پرسشنامه قابلیت یادگیری سازمانی در گروه شاهد و آزمون توزیع گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از روش‌های آمار توصیفی از جمله میانگین انحراف معیار و آمار تحلیلی از جمله آزمون کای دو، من ویتنی، ویلکاکسون، تی مستقل و آنالیز واریانس توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 19 انجام شد. یافته‌ها: نتایج مرحله اول نشان داد که میانگین نمره کل قابلیت یادگیری سازمانی پرستاران (98/8) 58/04 که از نظر مقیاس لیکرت در سطح متوسط بود. همچنین میانگین نمرات حیطه‌های تعهد مدیریت (3/33) 19/02، حیطه سیستمی با (1/88) 11/44، حیطه انتقال دانش (3/05) 13/67 در سطح متوسط، درحالی‌که حیطه فضای باز و آزمایشگری با میانگین نمره (2/80) 13/89 در سطح پایین قرار داشتند. نتایج مرحله دوم پژوهش نشان داد که میانگین نمره کل و انحراف معیار تمامی حیطه‌های قابلیت یادگیری سازمانی پرستاران قبل و بعد از مداخله و اجرای بارش افکار در گروه آزمون افزایش و تفاوت معناداری وجود داشت. مثلاً انحراف معیار کل قابلیت یادگیری سازمانی پرستاران بعد از مداخله برابر با 0/012‌P= به دست آمد. همچنین انحراف معیار حیطه‌های تعهد مدیریت 0/044‌P= حیطه نگرش سیستمی 0/000‌P=، حیطه انتقال دانش 0/003‌P= در حیطه فضای باز و آزمایش‌گری با انحراف معیار 0/001‌P= در سطح معناداری قرار داشتند امّا در گروه شاهد تفاوتی دیده نشد. بحث و نتیجه‌گیری: نظر به نتایج مطالعه فوق و اثربخشی برنامه بارش افکار بر افزایش قابلیت یادگیری سازمانی پرستاران و بهبود کیفیت مراقبت و خدمات پرستاری، اجرای آن در بخش‌های درمانی برای مدیران پرستاری توصیه می‌شود.