بررسی تأثیر طب فشاری بر شدت کمردرد بیماران مبتلا به اسپوندیل‌آرتروز

  بررسی تأثیر طب فشاری بر شدت کمردرد بیماران مبتلا به اسپوندیل‌آرتروز     حسین محمودزاده اردکانی [1] * ، محمد اکبری کاجی [2] ، قاسم ابوطالبی [3] ، اسمعیل محمدنژاد [4] ، منصور غفوری فرد [5]     تاریخ دریافت 30/08/1390 تاریخ پذیرش 24/10/1390     چکیده   پیش زمینه و هدف: آرتروز در ناحیه ستون فقرات به اسپوندیل‌آرتروز معروف است. شایع‌ترین و عمده‌ترین علامت اسپوندیل‌آرتروز، کمردرد است. طب فشاری یکی از روش‌های طب مکمل است و تأثیر آن در کاهش درد در قسمت‌هایی از بدن تأیید شده و مداخله تهاجمی نیز به حساب نمی‌آید. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر طب فشاری بر کاهش میزان شدت درد کمر بیماران مبتلا به اسپوندیل‌آرتروز مراجعه‌کننده به درمانگاه‌های منتخب شهر اصفهان در سال 89 انجام شد.   مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی می‌باشد که به روش قبل و بعد بر روی یک گروه از بیماران مبتلا به اسپوندیل‌آرتروز مراجعه‌کننده به درمانگاه بیمارستان‌های منتخب شهر اصفهان (الزهرا، صدوقی، کاشانی و شریعتی) به عنوان جامعه پژوهش انجام گرفت. نمونه‌های این پژوهش شامل 40 بیمار مبتلا به اسپوندیل‌آرتروز به روش طبقه‌ای انتخاب شدند. مداخله (فن طب فشاری) در هر جلسه به مدت 20 دقیقه بر روی نمونه‌ها انجام گرفت و قبل از شروع و بعَد از اتمام مداخله شدت درد بیماران توسط مقیاس آنالوگ دیداری و درجه‌بندی عددی سنجش شدت درد اندازه‌گیری و ثبت گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش آماری توصیفی و استنباطی (تی زوج) و نرم‌افزار SPSS18 استفاده شد.   یافته‌ها: میانگین نمره شدت کمردرد بعد از مداخله (82/3) نسبت به قبل از مداخله (10/6) به طور معنی‌داری کاهش یافته بود (001/0 P< ).   بحث و نتیجه‌گیری: با آشکار شدن اثرات طب فشاری به عنوان مداخله‌ای ایمن و مؤثر در کاهش شدت درد بیماران در این مطالعه، می‌توان این فن را به طور ساده، ارزان‌قیمت و قابل اجرا در تمام مراکز بهداشتی-درمانی و یا حتی در منازل بیماران جهت کمک به آن‌ها به خدمت گرفت.   کلید واژه‌ها: طب فشاری، شدت کمردرد، اسپوندیل‌آرتروز     دوماهنامه دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره دهم، شماره دوم، پی در پی 37، خرداد و تیر 1391، ص 273-266     آدرس مکاتبه : اصفهان، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد فلاورجان؛ تلفن: 3030538 0913   Email: [email protected]   این مقاله برگرفته از پایان نامه کارشناسی ارشد می‌باشد.   [1] کارشناس ارشد پرستاری، عضو هیئت علمی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد فلاورجان (نویسنده مسئول)   [2] کارشناس ارشد پرستاری، مربی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان- عضو باشگاه پژوهشگران جوان   [3] کارشناس ارشد پرستاری، عضو هیئت علمی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل   [4] دانشجوی دکتری پرستاری، مجتمع درمانگاهی و اورژانس بیمارستان امام خمینی دانشگاه علوم پزشکی تهران   [5] کارشناس ارشد پرستاری، عضو هیئت علمی دانشکده پرستاری و مامایی زنجان