بررسی تأثیر نوع جنگلکاری بر ویژگی های کیفی و ذخیره کربن خاک در ایستگاه صفرابسته، استان گیلان

از آنجایی که نوع پوشش گیاهی بر ذخیره کربن آلی خاک و خصوصیات کیفی خاک تأثیر بسزایی دارد، به‌منظور بررسی این تأثیر، دو منطقه با توده خالص دارتالاب و مخلوط صنوبر و توسکا در ایستگاه تحقیقاتی صفرابسته استان گیلان انتخاب شد. در هر توده پروفیل‌های خاک حفر و خصوصیات مورفولوژیکی، فیزیکی و شیمیایی در آنها مطابق روشهای استاندارد مطالعه و اندازه‌گیری گردید. بررسیها نشان داد که میانگین وزنی قطر خاکدانه‌ها، وزن مخصوص ظاهری و هدایت هیدرولیکی خاکها در دو قطعه تفاوت معنی‌داری (01/0>p) دارند. پایداری خاکدانه‌ها و هدایت هیدرولیکی اشباع در توده دارتالاب بیشتر از توده صنوبر و توسکا بود. توده دارتالاب به‌دلیل داشتن مقدار کربن آلی بیشتر، دارای وزن مخصوص ظاهری کمتری بود. درصد کربن آلی با اندازه خاکدانه‌ها رابطه مستقیم و با مقدار کربنات کلسیم رابطه معکوس نشان داد، به‌طوری که حداکثر تجمع کربن آلی در خاکدانه‌های با قطر بزرگتر از 6 میلی‌متر و حداکثر تجمع کربنات کلسیم در خاکدانه‌های با قطر 25/0 تا 6/0 میلی‌متر مشاهده شد. مقدار ذخیره کربن در لایه‌های آلی و معدنی توده صنوبر- توسکا به‌ترتیب 50/112 و 73/85 و در دارتالاب به‌ترتیب 08/123 و 97/102 تن در هکتار بود. یافته‌های تحقیق نشان داد که توده دارتالاب در مقایسه با توده مخلوط صنوبر و توسکا کربن آلی بیشتری در خاک ذخیره می‌کند و نوع پوشش گیاهی تاثیر معنی‌داری بر ترسیب کربن در خاک دارد و از این طریق خصوصیات کیفی خاک را کنترل می‌کند.