بررسی تأثیر کشندگی غلظت‌های مختلفی از عصاره ریشه گیاه انار (Punica granatum L.) بر پروتواسکولکس‌های کیست هیداتیک در شرایط آزمایشگاهی

مقدمه: بیماری کیست هیداتید توسط گونه‌های اکینوکوکوس ایجاد و از آلودگی‌های مهم مشترک بین انسان و حیوانات در کشور ما به شمار می‌رود. درمان بیماری کیست هیداتید اساسا جراحی می‌باشد که همراه یک درمان دارویی انجام می‌شود.استفاده از عوامل مؤثر پروتواسکولکس-کش در حین عمل، برای کاهش احتمال برگشت بیماری، ضروری است. هدف این مطالعه ارزیابی اثرات ضدپروتواسکولکسی عصاره متانلی ریشه گیاه انار در شرایط آزمایشگاهی، با توجه به بومی بودن این گیاه و اثرات ضد میکروبی متنوع آن، بر روی پروتواسکولکس های کیست هیداتید بود. مواد و روش‌ها: مایع موجود درون کیست هیداتید، از کبد گوسفندان آلوده که محتوی پروتواسکولکس‌های اکینوکوکوس گرانولوزوس بوده، با استفاده از سرنگ تخلیه و تغلیظ می‌گردد و تعداد پروتواسکولکس‌ها در گروه‌های 1، 2 ،3 و 4 به ترتیب عبارتند از غلظت‌های 1/0 و 01/0و 001/0درصد عصاره متانولی ریشه انار و نرمال سالین 9/0درصد (به‌عنوان شاهد) تعیین می‌شود. پس از جمع آوری اطلاعات و تجزیه تحلیل آنها، به کمک نرم افزار SPSS (نسخه 20) نتایج در قالب جدول‌ها و نمودار آماری ارائه می‌شود. یافته ها: 50 کبد آلوده مورد بررسی قرار گرفت. در میان عصاره‌های تست شده، غلظت‌های 1/0% اثرات ضد پروتواسکولکسی قوی در 6 ساعت داشتند. بحث و نتیجه‌گیری: ریشه انار می‌تواند به‌عنوان یک عامل ضد پروتواسکولکسی در درمان کیست هیداتید بکار رود.