بررسی تأثیر گیاه تشنه‌داری بر بهبود زخم اپی‌زیاتومی زنان نخست‌زا

مقدمه: اپی‌زیاتومی، شایع‌ترین عمل جراحی در مامایی است که مانند هر زخم دیگری می‌تواند دچار عفونت یا تأخیر در ترمیم شود. گیاه تشنه‌داری به صورت سنتی در التیام زخم مورد استفاده قرار می‌گیرد، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر گیاه تشنه‌داری بر بهبود زخم اپی‌زیاتومی در زنان نخست‌زا انجام شد. روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده سه‌سوکور در سال 94-1393 بر روی 80 زن نخست‌زا مراجعه‌کننده به بیمارستان گنجویان شهرستان دزفول انجام شد. افراد به دو گروه 40 نفری شاهد و دارونما تقسیم شدند. پس از زایمان و انجام اپی‌زیاتومی، مادران به مدت 10 شب و شبی یک بار، یک بند انگشت از کرم تجویز شده را در ناحیه بخیه‌ها استفاده ‌کردند. ابزارها شامل پرسشنامه اطلاعات فردی و مامایی و فرم مقیاس ریدا بود. ارزیابی بهبود زخم با استفاده از مقیاس ریدا در روز پنجم، روز دهم و بیست یکم پس از زایمان انجام شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون‌های توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (من ویتنی و تی تست) انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در روزهای پنجم، دهم و بیست و یکم پس از زایمان، اختلاف معنی‌داری بین میانگین نمره متغیرهای قرمزی، ادم و نمره کل در دو گروه وجود داشت. همچنین، میانگین نمره ریدا در گروه دارو، در روز پنجم 7/1±43/4، روز دهم 9/1±28/2 و بیست و یکم 5/1±66/0 بود، ولی در گروه دارونما در روزهای پنجم، دهم و بیست و یکم به ترتیب 3/2±51/5، 9/1±05/3 و 6/1±35/1 بود که بین دو گروه از نظر بهبودی زخم اختلاف معنی‌داری وجود داشت (05/0p