بررسی تأمین آب مورد نیاز بخش‌های مختلف شهر از طریق استحصال آب باران؛ مطالعه موردی شهر بناب

جمع­آوری آب باران می­تواند کمک زیادی به تأمین بخشی از نیازهای آبی مناطق خشک مانند ایران کند. در این تحقیق، پتانسیل شهر بناب برای استفاده از سیستم­های استحصال آب باران بررسی شد. بدین منظور مساحت بخش‌های مختلف شهر تعیین و با استفاده از میانگین 13 ساله (91-1379) بارندگی در ماه­های مختلف، حجم روانابی که می­تواند در این ماه­ها در سطوح مختلف شهر ایجاد گردد، محاسبه شد. نتایج نشان دادند که در صورت جمع­آوری رواناب کل سطوح شهر در هر ماه، %100 نیاز آبی مراکز عمومی، تجاری و صنعتی در ماه­های فروردین و اردیبهشت تأمین می­شود. همچنین مقداری از رواناب در این دو ماه قابل ذخیره است که می­توان از آن برای جبران کمبود ماه‌های خرداد تا مهر استفاده نمود. در حدود %100 نیاز آبی ماه­های آبان تا اسفند از طریق رواناب جمع­آوری شده در همین ماه­ها قابل تأمین است. با جمع­آوری رواناب از سطوح حیاط و پشت بام­های مناطق مسکونی در ماه­های فروردین تا اسفند، درصدی از نیاز آبی بخش خانگی قابل تأمین است. ماه­های مرداد و آبان نسبت به ماه­های دیگر به ترتیب کمترین (%59/0) و بیشترین (%25/43) مقدار این نیاز را می­توانند تأمین کنند. در صورت تأمین نیاز آبی هر ماه از طریق بارندگی مربوط به همان ماه در کل سطوح شهر، %100 نیاز آبی فضای سبز شهر در تمام ماه­ها به جز تیر و مرداد تأمین می­شود. با استفاده از بارندگی ماه­های فروردین تا خرداد علاوه بر تأمین کل نیاز فضای سبز این ماه­ها، می­توان کمبود ماه­های تیر و مرداد را نیز به­طور کامل تأمین نمود.