بررسی تاثیر درمان شناختی– رفتاری گروهی بر طرحواره‌های ناسازگار افراد دارای سوء‌ مصرف مواد

مقدمه: ﻃﺮﺣــﻮارهﻫــﺎی ﻧﺎﺳــﺎزﮔﺎر اوﻟﯿــﻪ، اﻟﮕﻮﻫــﺎی ﻫﯿﺠــﺎﻧﯽ و ﺷــﻨﺎﺧﺘﯽ ﺧﻮدآﺳــﯿﺐ رﺳﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﺠـﺮ ﺑـﻪ شکل ­گیری ﺑﺎورﻫـﺎی ﻏﯿـﺮﻣﻨﻄﻘﯽ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر درمان شناختی– رفتاری گروهی بر طرحواره­ های ناسازگار افراد دارای سوء مصرف مواد بود. مواد و روش­ ها: پژوهش حاضر پژوهشی نیمه تجربی بوده و طرح پژوهش حاضر پیش آزمون-­­پس­ آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری شامل مردان معتاد مراجعه­ کننده به کلینیک­ های اعتیاد شهرستان کرج در سال 1389 بود. تعداد 30 معتاد به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. جهت سنجش و ارزیابی آزمودنی­ ها در مرحله پیش­ آزمون و پس ­آزمون از فرم کوتاه پرسشنامه یانگ استفاده گردید. در مورد گروه آزمایش 12 جلسه درمان شناختی- رفتاری اجرا گردید، اما گروه کنترل هیچ مداخله­ ای دریافت ننمودند. پس از اجرای پس ­آزمون داده­ ها با روش تجزیه و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته­ ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل پس از اجرای درمان شناختی-رفتاری در حوزه­ های پنجگانه طرحواره تفاوت معنی­ داری وجود دارد (05/0(p<. نتیجه ­گیری: یافته­ های پژوهش حاضرگویای اهمیت درمان شناختی-­رفتاری گروهی بر کاهش طرحواره­ های ناسازگار معتادین می­باشد و با توجه به اهمیت این طرحواره ­ها در ایجاد مشکلات روان شناختی می­تواند جنبه تکمیلی درمان دارویی در  بهبود مشکلات روانشاختی همراه با اعتیاد را داشته باشد.