بررسی تاثیر مقادیر مختلف کود نیتروژن، پتاسیم و روی بر برخی خصوصیات کمی و کیفی لوبیا سبز (Phaseolous vulgaris) ژنوتیپ Sunray

به منظور بررسی کاهش مصرف کود اوره با پوشش گوگردی (عامل اصلی) در 3 سطح (250، 300، 350 کیلوگرم در هکتار) و تیمار کودی پتاسیم و روی (عامل فرعی) در 3 سطح (1-120 کیلوگرم در هکتار پتاسیم 2- محلول پاشی روی با غلظت 6 در هزار 3-120 کیلوگرم در هکتار پتاسیم و محلول پاشی با غلظت 6 در هزار سولفات روی، بر اساس آزمون خاک)، بر برخی خصوصیات کمی و کیفی لوبیا سبز (Phaseolous vulgaris) ژنوتیپ Sunray، تحقیقی به صورت کرت های خرد شده با کمک طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سال زراعی 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی ورامین در 3 تکرار اجرا گردید. نتایج اثرات متقابل مقایسه میانگین نشان داد که بالاترین میزان عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد پروتئین، درصد هیدرات کربن و عملکرد هیدرات کربن به ترتیب با 2817.2 کیلوگرم در هکتار، 6285.2 کیلوگرم در هکتار، 583.5 کیلوگرم در هکتار، 49.3 درصد و 1388.9 کیلوگرم در هکتار از تیمار مصرف 250 کیلوگرم در هکتار و کاربرد توام پتاسیم و برگ پاشی روی به دست آمد و کمترین میزان در تمامی این صفات از تیمار مصرف 350 کیلوگرم در هکتار نیتروژن از منبع اوره با پوشش گوگردی و کاربرد 120 کیلوگرم پتاسیم حاصل گردید. بالاترین میزان درصد پروتئین از تیمار مصرف 350 کیلوگرم در هکتار نیتروژن از منبع اوره با پوشش گوگردی و کاربرد توام پتاسیم و برگ پاشی روی با 21.93درصد حاصل گردید و پایین ترین درصد پروتئین را تیمارمصرف 250 کیلوگرم در هکتار نیتروژن از منبع اوره با پوشش گوگردی و کاربرد 120 کیلوگرم پتاسیم با 20.06درصد به خود تخصیص داد. بیشترین و کمترین میزان نیترات در غلاف به ترتیب از تیمار مصرف 350 کیلوگرم در هکتار نیتروژن از منبع اوره با پوشش گوگردی و کاربرد 120 کیلوگرم پتاسیم با185.4 میلی گرم در کیلوگرم و تیمار مصرف 250 کیلوگرم در هکتار و کاربرد توام پتاسیم و برگ پاشی روی با 76.4 میلی گرم بر کیلوگرم حاصل گردید.