بررسی تاثیر کلینیکی ژل کلرهگزیدین در مبتلایان به پریودنتیت مزمن

سابقه و هدف:کاربرد موضعی عوامل  ضد باکتریایی حاوی کلرهگزیدین ، به عنوان یک روش جانبی در کنار درمان استاندارد در بهبود کارایی درمان غیرجراحی بیماری پریودنتال مورد توجه قرار گرفته است. ژل کلرهگزیدینی با پایه زانتان xanthan  با نام تجاری  CHLO - SITE  ، نسبت به ژل های قبلی دارای غلظت بیشتری ازکلرهگزیدین است و بصورت آرام وکنترل شده آزاد می شود. تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر کلینیکی ژل کلرهگزیدین در درمان غیر جراحی پریودنتیت مزمن صورت گرفت. مواد و روش ها: در این کار آزمایی بالینی به شماره (4316 /111) شاهددار تصادفی split_mouth  ، 40 پاکت پریودنتال مورد بررسی قرار گرفت. کوادرانت های با عمق پاکت بیش از 5 میلی متر به صورت تصادفی در دو گروه مورد و شاهد قرار گرفتند. در هر دو گروه، درمان جرم گیری  به همراه تسطیح سطوح ریشه صورت پذیرفت. پس از آن، دو بار به فاصله یک هفته در نواحی مورد، ژل کلرهگزیدین و در نواحی شاهد ژل پلاسبو به صورت زیر لثه ای استعمال شد. شاخص های  plaque index( PI) ،(PBI)papillary bleeding index ،(PD)pocket depth  و (CAL)clinical attachment level در دو گروه در ابتدای مطالعه،1ماه بعد و 3 ماه بعد بررسی و یافته ها با آزمون های Mann-U-whitney و Friedman تجزیه و تحلیل  شدند. یافته ها: تحقیق روی 20 نمونه در هر گروه انجام شد. تغییرات شاخص های PBI ، CAL و PD  در هر دو روش درمانی در زمان های 1 و 3 ماه بعد از درمان نسبت به زمان پایه معنی دار بود، در عین حال، هیچ تفاوت معنی داری از نظر شاخص PI  در دو گروه تحت درمان دیده نشد. شاخص های PBI ،CAL و PD در نواحی تحت درمان با روش +SRP تزریق ژل پلاسبو و +SRP تزریق ژل  کلرهگزیدین در هر یک از زمان های 1 و 3 ماه بین دو گروه از نظر آماری معنی دار نبود. (05/0<P) نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق، کاربرد زیر لثه ای ژل کلرهگزیدین همراه با جرم گیری و صاف کردن سطح ریشه نسبت به درمان استاندارد فاز I در پریودنتیت مزمن متوسط تا شدید، سبب بهبودی بیشتری از نظر پارامترهای بالینی بیماران نشد.