بررسی تجربی رفتار اتصال میلگرد فولادی و پلیمری در جهت موازی الیاف چوب سپیدار

امروزه میلگردهای پلیمری به‌علت مقاومت ویژۀ زیاد و وزن کم در ساخت سازه‌های کامپوزیتی کاربرد بیشتری یافته است. از این‌رو در این تحقیق، رفتار میلگردهای پلیمری با آرایش سطح متفاوت (صاف و آجدار) در مقایسه با میلگردهای فولادی از نظر طول اتصال (200 و 300 میلی‌متر) و نوع چسب (اپوکسی و پلی‌استر) در جهت موازی الیاف در چوب سپیدار (Populus alba) به‌صورت تجربی بررسی شد. بدین منظور، پس از تهیۀ نمونه‌های آزمونی براساس تیمارهای مختلف، مقاومت بیرون‌کشیدگی میلگردهای متصل‌شده به بلوک‌های گلولم، تنش‌های برشی در فصل مشترک چوب- چسب و میلگرد- چسب و همچنین مدهای شکست بررسی شدند. نتایج نشان دادند که بیشترین مقاومت بیرون‌کشیدگی میلگرد، مربوط به میلگردهای آجدار پلیمری متصل‌شده با چسب اپوکسی با طول اتصال 300 میلی‌متر برابر با 5/82 کیلونیوتن بود. براساس نتایج، با افزایش طول اتصال، ظرفیت بار محوری جهت بیرون کشیدن میلگرد افزایش پیدا کرد، اما مقاومت برشی اسمی در فصل مشترک چوب- چسب از 8/6 به 8/2 مگاپاسگال و برای فصل مشترک میلگرد- چسب از 9/8 به 7/4 مگاپاسگال کاهش یافت. شایان ذکر است که مد شکست غالب، بیرون‌آمدگی میلگرد همراه با دسته‌های چوبی ناشی از شکست برشی چوب در راستای موازی با الیاف بود.