بررسی ترکیب غذایی و اثر فصل، جنسیت، بلوغ و طول بر شاخص گاستروسوماتیک سارم دهان بزرگ (Scomberoides commersonnianus) در شمال غربی خلیج فارس (استان خوزستان)

سارم دهان بزرگ یکی از ماهیان مهم تجاری از خانواده گیش ماهیان می‌باشد که در خصوص رژیم غذایی آن مطالعاتی در ایران صورت نگرفته است. در این تحقیق 563 عدد ماهی سارم دهان بزرگ در طول 15 ماه نمونه‌‌برداری از آبان 1390 تا دی ماه 1391 در آب‌های استان خوزستان جمع آوری شدند. نتایج حاصل از شاخص گاستروسوماتیک نشان داد که شدت تغذیه در دو جنس یکسان بوده است. در مورد اثر فصل نیز، فقط بین فصول بهار و تابستان اختلاف معنی‌داری وجود ندارد (05/0 P>) در حالی که بین فصول دیگر اختلاف معنی‌داری وجود دارد ( 05/0P< ) و در فصول سرد شدت تغذیه بیشتر از فصول گرم است. هم‌چنین کم‌ترین میزان شدت تغذیه (074/2) در فصل بهار مشاهده شد ولی در زمستان به بیشترین مقدار (379/3) می‌رسد ضمناً شدت تغذیه در ماهیان کوچک (201/5) بیش‌تر از ماهیان بزرگ (460/2) است. با کاهش طول، شاخص گاستروسوماتیک افزایش می‌یابد. نتایج نشان می-دهند که سارم دهان بزرگ دارای رفتار انتخابی در تعیین غذا بوده و ماهی و میگو به ترتیب غذای اصلی و فرعی این گونه را تشکیل می‌دهند و به طور عمده از خانواده‌های شگ ماهیان، گیش ماهیان، بز ماهیان، پنجزاری ماهیان، یلی ماهیان و شمسک ماهیان تغذیه می‌کند