بررسی تطبیقی حقوقی – اقتصادی نظریۀ نمایندگی ظاهری

 نمایندگی ظاهری یکی از اقسام جدید و کاربردی نمایندگی‌هاست که در هر دو نظام حقوقی کامن‌لا و حقوق نوشته و در قوانین بیشتر کشورهای جهان- صرف نظر از درجۀ پیشرفت و توسعۀ اقتصادی و اجتماعی– و همچنین در برخی از اسناد بین‌المللی به آن اشاره شده است و روز‌به‌روز بر کاربردهای آن در حوزه‌های مختلف نمایندگی همچون اشخاص حقوقی، روابط استخدامی جدید، مسئولیت بیمارستان‌ها، کارت‌های بانکی، قراردادهای سرمایه‌گذاری مشترک افزوده می‌شود. نگارنده در تحقیق حاضر تلاش کرده است که با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی این نظریه از دو بعد حقوقی و اقتصادی بپردازد و در بعد حقوقی نیز به مطالعۀ تطبیقی این نظریه در قوانین کشورهای مختلف اشاره کند که خود ارائه‌دهندۀ الگوهای متفاوت قانون‌گذاری در این حوزه است. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که پذیرش صریح این نهاد با توجه به کارایی و مزایای متعدد حقوقی و اقتصادی در حوزۀ نمایندگی، کارآمد خواهد بود و نپذیرفتن آن آثار اقتصادی زیادی بر جامعه خواهد داشت.