بررسی توانایی تولید هورمون‌های محرک رشد جیبرلین و اندول اسید استیک در باکتری‌های اندوفیت سودوموناس پوتیدا در سویا

سابقه و هدف: باکتری‌های اندوفیت بدون ایجاد علایم مشخص قادر به زندگی در بخش‌های داخلی گیاه میزبان هستند و در بسیاری از موارد به عنوان باکتری‌های محرک رشد گزارش شده‌اند. این مطالعه با هدف بررسی توانایی تولید هورمون‌های محرک رشد در باکتری‌های اندوفیت سویا انجام شد. مواد و روش ها: به منظور جداسازی باکتری اندوفیت از بخش‌های مختلف سویا رقم TMS ، نمونه‌برداری از مزرعه کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج انجام شد. پس از استخراج DNA ژنومی، به منظور تکثیر ژن 16S rDNA از روش PCR استفاده گردید. برای شناسایی باکتری جداسازی شده، محصول PCR تعیین توالی و ترادف بازی آن BLAST گردید. سویه‌ها از نظر تولید هورمون اندول اسید استیک و جیبرلین به صورت آماری در سه تکرار و در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: باکتری‌های جداسازی شده قادر به تولید هورمون اندول اسید استیک در حضور تریپتوفان در مقادیر 7.2 تا 15.14 میکرو‌گرم در میلی‌لیتر و در غیاب تریپتوفان در محدوده 3.2 تا 12.14 میکرو‌گرم در میلی‌لیتر بودند. باکتری‌ها توانایی تولید هورمون جیبرلین در مقادیر 0.11 تا 0.20 میکروگرم در میلی‌لیتر را داشتند. نتایج تعیین توالی نشان داد که باکتری جداسازی شده  متعلق به سودوموناس پوتیدا است که با سویه تیپ شباهت 99 درصدی دارد. نتیجه‌گیری: این مطالعه اولین گزارش جداسازی باکتری اندوفیت سودوموناس پوتیدا از سویارقم TMS است. باکتری‌های اندوفیت جدا شده می‌توانند در افزایش رشد گیاه به کار روند.