بررسی توانمندی نسخه نویسی پزشکان جوان و کارورزان پزشکی استان کردستان

 مقدمه: یک راه اصولی برای اطلاع از الگوی تجویز و مصرف داروها، بررسی نسخه‌های پزشکان تازه فارغ‌التحصیل و به ویژه کارورزهای پزشکی است. این مطالعه با هدف، تعیین توانمندی نسخه نویسی بیماری‌های شایع در کارورزان پزشکی طراحی و اجرا شده است.  مواد و روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی، توانایی نسخه نویسی ده بیماری شایع در دانشجویان پزشکی در شرف فارغ‌التحصیلی و گروه تازه فارغ‌التحصیل دانشکده پزشکی سنندج در سال 1389 از طریق آزمون بالینی ساختاردار عینی ( Objective structured clinicl examination یا OSCE ) مورد بررسی قرار گرفت.  یافته‌ها: میانگین اقلام داروی نوشته شده در هر نسخه برابر 1/2 قلم دارو و میانگین نمره کل شرکت کنندگان در همه ده ایستگاه 62 از 100 نمره بود. توانایی نسخه نویسی دانشجویان از نظر نوع دارو برای ده بیماری 5/81 درصد بود. از نظر دوز دارو 4/34 درصد نسخه‌ها و از نظر دفعات مصرف دارو 3/21 درصد آن‌ها صحیح بود. 1/24 درصد داروی اشتباهی برای بیمار تجویز کرده بودند. نیمی از واحدهای مورد مطالعه، مدت درمان بیماری‌های ده‌گانه را به طور صحیح تعیین نمودند. خوانا بودن نسخه‌ها و عدم خط خوردگی به ترتیب 2/87 درصد و 7/84 درصد، نوشتن نام دارو 8/43 درصد و ثبت اسم بیمار در نسخه، 1/44 درصد صحیح ارزیابی شد و به طور تقریبی هیچ کدام از نسخه‌ها تاریخ و امضا نداشت. کمترین نمره به بیماری چربی خون با میانگین 9/3 و بالاترین نمره به بیماری COPD ( Chronic obstructive pulmonary disease ) با میانگین 9/7 تعلق داشت. از نظر عوامل مرتبط نمره دختران بهتر از پسران بود (03/0 = P ). نمره نسخه نویسی با معدل کل و نمره علوم پایه دانشجویان همبستگی ضعیفی را نشان داد (1/ = r ). نتیجه‌گیری: توانایی دانشجویان مورد مطالعه به نسبت قابل قبول بود، اما اطلاعات دانشجویان در خصوص موارد مهمی چون دوز دارو، دفعات مصرف و مدت درمان که در درمان بیماری نقش اساسی دارند، پایین بود و امر بازنگری در برنامه‌های آموزشی به ویژه در دوره انترنی در خصوص نسخه نویسی را ضروری می‌نماید.