بررسی دیدگاه زعفران‌کاران درخصوص تغییرات اقلیم و استراتژی‌های سازگاری (مطالعه موردی: شهرستان تربت‌حیدریه)

تغییرات آب و هوایی، یکی از جدی­ترین چالش ­های زیست­ محیطی است و اثرات طولانی مدت آن می­تواند عواقب جدی اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی به همراه داشته ­باشد. بخش کشاورزی یکی از بخش­های آسیب پذیر نسبت به تغییرات آب و هوایی است. در همین راستا این مطالعه به بررسی عوامل مؤثر بر به کارگیری استراتژی های سازگاری از سوی زعفران­کاران تربت حیدریه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه­ای متناسب و مدل لاجیت و پرسشنامه پنج بخشی پرداخته است. داده­های مورد نیاز از طریق تکمیل 380 پرسشنامه از زعفران­کاران تربت حیدریه در سال 1397 جمع­آوری گردید. نتایج توصیفی مطالعه نشان داد که اکثر زعفران­کاران به افزایش دما، کاهش بارندگی و ظهور خشکسالی و سرمازدگی معتقدند. کاهش ذخیره آب، کاهش عملکرد محصول زعفران، کاهش صرفه اقتصادی، بیکاری و مهاجرت از جمله پیامدهای تغییرات اقلیم در تربت­حیدریه می­باشد. همچنین بر اساس نتایج به دست آمده، 63 % از زعفران­کاران، حاضر به استفاده از استراتژی های سازگاری هستند. نتایج حاصل از برآورد مدل لاجیت نشان داد که متغیر­های تجربه کشاورزی، اندازه زمین، دسترسی به اعتبارات، خدمات ترویج، در معرض رسانه­ها و تحصیلات بر احتمال انتخاب استراتژی­های سازگاری تأثیرگذار است. درحالی که متغیر­های سطح مکانیزاسیون و شغل جانبی تأثیر معناداری بر احتمال انتخاب استراتژی­های سازگاری نداشته است، بنابراین سیاست های دولت باید اعتماد لازم را برای اعطای تسهیلات بانکی به زعفران­کاران فراهم آورد تا زعفران­کاران بتوانند توانایی و انعطاف پذیری خود را برای مدیریت منابع آب، خاک و سایر نهاده ها در پاسخ به تغییرات آب و هوا سازگار نمایند.