بررسی رابطه اعتماد اجتماعی با میزان کج روی فرهنگی

زمینه و هدف: یکی از مهم‌ترین مسائلی که در سطح جامعه‌ی امروزین ایران به عنوان برهم زننده‌ی نظم اجتماعی قلمداد می‌گردد، عدم پایبندی جوانان به هنجارهای سنتی حاکم بر جامعه است که از آن به عنوان «کج روی فرهنگی» تعبیر می‌شود، همچنین اعتماد اجتماعی نیز یکی از مفاهیم مرتبط با نظم اجتماعی است که فقدان آن موجب بروز معضلات و آسیب‌های اجتماعی در سطح جامعه می‌گردد، به عبارت دیگر بین اعتماد اجتماعی با کجروی فرهنگی رابطه تنگاتنگی وجود دارد تا بدانجا که بروز کج‌روی در بین افراد جامعه به معنای تضعیف اعتماد اجتماعی تفسیر و تعبیر گردیده است، این تحقیق در پی آن بوده که به صورت تجربی این مقوله را بررسی نماید. روش‌شناسی: این تحقیق با استفاده از روش پیمایشی و با ابزار پرسشنامه انجام گرفته است، جامعه آماری تحقیق را 6000 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان تشکیل می‌دهند که حجم نمونه 361 نفر در نظر گرفته شد. برای آزمون فرضیات از آزمون های تی مستقل، تحلیل واریانس و ضریب همبستگی پیرسون و برای آزمون مدل تحقیق از رگرسیون استفاده شده است. یافته‌ها و نتایج: میزان  اعتماد اجتماعی در بین دانشجویان مورد مطالعه به میزان؛ 85/3 از 5 بدست آمد که این رقم مبین میزان اعتماد اجتماعی بالا در بین جامعه تحقیق می‌باشد. همچنین میزان کج‌روی فرهنگی نیز در بین دانشجویان 9/1 از 5 بوده است که این رقم چندان قابل اغماض نمی‌باشد. نتایج آزمون فرضیه‌های تحقیق نشان داد؛ فرضیه اصلی پژوهش مبنی بر وجود رابطه بین اعتماد و کج روی فرهنگی تأیید شده است که با توجه به نوع رابطه معکوس بین دو متغیر می‌توان اینگونه استنباط نمود که با افزایش در میزان اعتماد اجتماعی دانش‌جویان، میزان کج‌روی فرهنگی آنان کاهش می‌یابد و کاهش اعتماد اجتماعی نیز موجبات افزایش کج‌روی‌های فرهنگی دانشجویان را رقم خواهد زد.