بررسی رابطه بین رضایت شغلی و عوامل جمعیت شناختی با رضایت ‏زناشویی دبیران زن و مرد مقطع متوسطه شهرستان دهدشت ‏ ‏

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین رضایت شغلی وعوامل جمعیت شناختی بارضایت زناشویی در بین دبیران زن و مرد مقطع متوسطه انجام گرفت. روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعه پژوهش شامل کلیه دبیران متاهل مقطع متوسطه شهرستان دهدشت بود. نمونه شامل 260 نفر (170 نفر مرد  و 90 نفر زن) بودند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه­ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا و رضایت زناشویی انریچ بود. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از آزمون t گروههای مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون انجام گردید. نتایج نشان داد که بین رضایت شغلی و رضایت زناشویی رابطه معناداری وجود دارد، اما بین سطح تحصیلات و جنسیت با رضایت زناشویی رابطه معناداری وجود ندارد. رضایت شغلی توانستند 037/0درصد واریانس مربوط به رضایت زناشویی را تبیین کند. نتایج آزمون  tگروه­های مستقل نشان داد که بین زنان و مردان از نظر میزان رضایت زناشویی و رضایت شغلی تفاوت معناداری وجود ندارد.