بررسی رابطه شرایط سازمانی و راهبرد‌های مدیریتی با توانمند‌سازی مدیران مدارس

چکیده هدف این پژوهش بررسی رابطه شرایط سازمانی و راهبرد‌های مدیریتی با توانمندسازی مدیران مدارس بود. جامعه آماری مدیران مدارس شهر همدان بودند که از این تعداد 220 نفر به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای انتخاب شدند. از پرسشنامه محقق ساخته برای سنجش شرایط سازمانی و راهبرد‌های مدیریتی و از مقیاس توانمندسازی مشارکت کنندگان مدرسه (SPES) برای تعیین میزان توانمندی مدیران استفاده شد. برای تحلیل داده‌‌ها از آزمون t‌، روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه بهره برداری شد. نتایج نشان داد که میزان توانمندی مدیران مدارس در مجموع بیشتر از حد متوسط و در ابعاد توانمندی مقام و منزلت، خود‌کار آمدی، تأثیرگذاری، نسبتاً قوی، در بعد رشد حرفه‌ای در حد متوسط و در ابعاد استقلال و مشارکت در تصمیم‌گیری ضعیف است. بین راهبرد‌های مدیریتی(دسترسی به اطلاعات و سبک رهبری تحولی) و توانمندسازی و ابعاد آن رابطه معناداری وجود دارد. رهبری تحولی پیش‌بینی کننده بهتری از توانمندسازی مدیران است. بین شرایط سازمانی و توانمند‌سازی و ابعاد آن رابطه مثبت و معنادار وجود دارد، اما بین ساختار سازمانی بوروکراتیک و توانمندسازی و ابعاد خودکارآمدی، مقام و منزلت و تأثیرگذاری رابطه ضعیف منفی و معنادار وجود دارد، ولی ساختار سازمانی بوروکراتیک با ابعاد تصمیم‌گیری مشارکتی، استقلال و رشد حرفه‌ای رابطه معناداری ندارد. از بین متغیر‌های شرایط سازمانی، دسترسی به منابع و وجود اهداف روشن پیش‌بینی کننده‌‌های بهتری از توانمندسازی مدیران هستند.