بررسی رابطه غیرخطی افشای اختیاری و ارزش شرکت با بهره‌گیری از رویکرد رگرسیون انتقال ملایم پانلی

هدف: ارزش شرکت، نتیجه اقدام‌ها و تصمیم‌های مدیریت در ابعاد گوناگون و شاخصی از چگونگی درک بازار از شرکت است که از میزان و نحوه افشای اطلاعات شرکت منبعث شده است. پژوهش پیش رو، مدلی غیرخطی از رابطه افشای اختیاری و ارزش شرکت در حضور عواملی است که انتظار می‌رود مشابه با افشای اختیاری، از قابلیت کاهش عدم تقارن اطلاعاتی برخوردار بوده یا بر میزان مربوط بودن افشای اختیاری تأثیرگذارند. روش: بر اساس مبانی نظری و شواهد تجربی، متغیرهایی همچون محافظه‌کاری حسابداری، رقابت در بازار محصول، سطح نگه‌داشت وجه نقد، حاکمیت شرکتی و بی‌ثباتی اقتصاد کلان در نظر گرفته شدند. با استفاده از مدل رگرسیون انتقال ملایم پانلی (PSTR)، وجود رابطه غیرخطی در حضور هر یک از متغیرهای نام‌برده بررسی شد. یافته‌ها: نتایج بررسی 124 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی سال‌های 1392 تا 1396 نشان داد که متغیرهای محافظه‌کاری حسابداری، سطح نگه‌داشت وجه نقد و بی‌ثباتی اقتصاد کلان، بین رابطه غیرخطی میان افشای اختیاری و ارزش شرکت رابطه ایجاد می‌کنند و حضور متغیر سطح نگه‌داشت وجه نقد در تبیین مدل، قدرت بیشتری دارد. ضریب اثرگذاری افشای اختیاری اطلاعات در سطوح پایین وجه نقد، منفی است؛ اما این اثر، به‌ازای مقادیر بیشتر از 152/0 معکوس می‌شود و بر ارزش شرکت تأثیر مثبت دارد. نتیجه‌گیری: نقدینگی زیاد ممکن است با هزینه‌های نمایندگی سنگین همراه باشد؛ اما زمانی که افشا باکیفیت باشد، تأثیر جریان‌های نقد آزاد بر ارزش شرکت قوی‌تری است. به بیان دیگر، بهبود کیفیت افشا، به بهبود استفاده از وجوه نقد و سرمایه‌گذاری در طرح‌های با خالص ارزش فعلی مثبت، کاهش سوءاستفاده از وجه نقد و افزایش ارزش شرکت منجر خواهد شد.