بررسی رابطۀ بین میزان انواع تعامل دانشجویان گروه فنی ـ مهندسی مؤسسۀ آموزش عالی مهر البرز با عملکرد تحصیلی

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطۀ بین میزان انواع تعامل دانشجویان گروه فنی ـ مهندسی مؤسسۀ آموزش ‌عالی مهر البرز با عملکرد تحصیلی آنها است. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمام دانشجویان زن و مرد دانشکدۀ فنی ـ مهندسی این دانشگاه و روش نمونه‌گیری به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده است. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامة محقق‌ساخته است که روایی آن را استادان و خبرگان یادگیری الکترونیکی تأیید کرده‌اند و پایایی آن به وسیلۀ آلفای کرانباخ تأیید شده است، همچنین معدل دانشجویان به‌عنوان شاخص عملکرد تحصیلی در نظر گرفته شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمونهای T دو گروه مستقل و همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شده است.نتایج مربوط به بررسی پرسشهای پژوهش نشان داد که میانگین به‌دست‌آمده برای انواع تعامل در دوره‌های یادگیری الکترونیکی مهر البرز 94/2 بود، که نشان‌دهندۀ این است که انواع تعامل در این دانشگاه در سطح نسبتاً مطلوب قرار دارد، هم‌چنین بین تمام مؤلفه‌ها‌ی تعامل و عملکرد تحصیلی همبستگی مثبت و معناداری در سطح 05/0 وجود داشت؛ ضریب همبستگی تعامل دانشجو با محتوا و عملکرد تحصیلی 31/0، تعامل دانشجو با دانشجو 48/0، تعامل دانشجو با استاد 51/0، و تعامل دانشجو با دستیار 31/0 بود. مؤلفه‌هایی که بیشترین توان پیش‌بینی عملکرد تحصیلی را داشت تعامل دانشجو با استاد و تعامل دانشجو با دانشجو بود، علاوه بر آن بین میزان انواع مؤلفه‌های تعامل با اشتغال و جنسیت تفاوت معناداری وجود ندارد و فقط در مؤلفۀ تعامل دانشجو ـ محتوا و دانشجو ـ دستیار آموزشی با تجربۀ فنّاوری اطلاعات تفاوت معناداری وجود دارد؛ به عبارت دیگر، دانشجویانی که از تجربۀ فنّاوری اطلاعات برخوردارند می‌توانند تعامل بیشتری با محتوا و دستیار آموزشی برقرار کنند.