بررسی رابطۀ خودپندارة تحصیلیبا عملکرد ریاضی در دورة راهنمایی

چکیدههدف این پژوهش شناخت عوامل مرتبط با افت تحصیلی دانش آموزان دورة راهنمایی دردرس ریاضی است؟ این پژوهش بر اساس روش توصیفی- همبستگی است، که بر روی 438نفر از دانشآموزان استان خراسان شمالی ( تعداد 288 نفر که در درس ریاضی نمره کمتر از10 و تعداد 150 نفر نمره بیشتر از 17 کسب کرده بودند) که در سال 1387 مشغول تحصیلبودند، انجام شد. و با استفاده از پرسشنامههای خودپندارة تحصیلی دلاور، خودپندارة تحصیلیمستقل، ضریب t ریاضی و افت تحصیلی ریاضی انجام گرفت. دادهها با استفاده از آزمونهمبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل دادهها25 درصد است و بین / نشان داد نرخ افت تحصیلی ریاضی در استان خراسان شمالی 13با افت تحصیلی ریاضی رابط ۀ (R=0/ خودپندارة ریاضی( 62 ،(R=0/ خودپندارة تحصیلی( 41مثبت و مستقیم وجود دارد. یافتههای پژوهش حاضر نشانگر آن است که خودپندارة تحصیلی ،خودپندارة ریاضی، تجدید شدن در ریاضی، استفاد از تک ماده در درس ریاضی، معدل پاییندر پنجم ابتدایی، تلاش و کوشش کم دانشآموزان در درس ریاضی، با افت تحصیلی در درسریاضی همراه است. تلویح یافتههای پژوهش برای دست اندرکاران تعلیم و تربیت، توجه بهنقش این عوامل در پیشگیری از افت تحصیلی در درس ریاضی است.