بررسی رابطۀ نوع حجاب و میزان امنیت اجتماعی در بین زنان شهر تهران

در این پژوهش، پس از واکاوی ادبیات تجربی و نظری پیرامون موضوع، سعی شده است با رویکرد نوینی به پدیدۀ حجاب توجه شود؛ بر همین اساس، بر‌خلاف تحقیقات پیشین که در آنها، حجاب یا پوشش اسلامی و امنیت به‌طور منفک بررسی شده بود، در این پژوهش، رابطه بین حجاب و امنیت اجتماعی در‌بین زنان بررسی شده است.از آنجا‌که حجاب زنان یکی از ارکان اصلی نظام ارزشی جامعۀ ما قلمداد می‌شود، نوع آن در‌بین زنان می‌تواند اهداف مهمی‌ را در جامعه دامن زند پوشش غیر‌اسلامی ‌زنان، خود، می‌تواند زمینه‌ساز برخی هنجارشکنی‌ها و فرصت مناسبی برای تهدیدگران اجتماعی باشد، و به همین دلیل انجام چنین پژوهشی ضرورت پیدا می‌کند. این پژوهش در بین 1000 نفر از زنان تهران با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند‌مرحله‌ای در اماکن عمومی شهر تهران اجرا و اطلاعات از‌طریق پرسشنامه و مصاحبه شفاهی گردآوری شده است. یافته‌های حاصل از این پژوهش با کاربرد آماره‌هایی چون Eta، ضریب توافقی پیرسون(Contingency Coefficient) و F تحلیل شده است و نشان می‌دهد که بین نوع حجاب زنان و میزان امنیت اجتماعی آنها، و نوع تهدیدات وارده به آنها و احساس امنیت فردی آنها، رابطۀ معنی‌داری به‌لحاظ آماری وجود دارد. همچنین نتایج به‌دست آمده از اجرای رگرسیون تصنعی، بیانگر آن است که مقدار واریانس تبیین‌شدۀ متغیر امنیت اجتماعی با نوع پوشش 22/0 است.