بررسی سازوکار فیزیولوژیکی گیاه سیاه‌تاغ (Haloxylon aphyllum) برای استقرار و سازگاری به شرایط خشکی در الگوی بیوهیدروژئومورفولوژی چندضلعی

رخساره­های ژئومورفولوژی نقش مهمی در استقرار گونه­های گیاهی به­ویژه در اکوسیستم­های مناطق خشک دارند. یکی از اشکال جالب ژئومرفولوژیک دشت یزد-اردکان شق است. از به­هم پیوستن این رخساره و استقرار پوشش گیاهی (تاغ) در آن  الگوی بیوهیدروژئومورفولوژیکی چندضلعی شکل می­گیرد. در این تحقیق به مقایسه و بررسی رفتار فیزیولوژیکی گیاه سیاه تاغ (Haloxylon aphyllum) با تجزیه فاکتورهای قند، پرولین، ازت، فسفر، سدیم، پتاسیم و Na+/K+ در اندام هوایی و زیرزمینی گیاهان واقع در داخل دهانه الگوی چندضلعی و گیاهان هم­سن آن‌ها در بیرون الگوی چندضلعی پرداخته شد. نتایج تحقیق حاضر نشان می­دهد که مقادیر ازت، پتاسیم و Na+/K+ در سیاه­تاغ­هایی که در دهانه شق و بیرون از شق مستقر شده است در سطح 1 درصد تفاوت معنی­دار دارند و همچنین مواد مغذی هم فراوان­تر و هم آسان­تر در اختیار گیاه تاغی که در دهانه شق مستقر شده است، قرار می­گیرد، از این­رو رخساره ژئومورفولوژیکی رو به گسترش شق در دشت یزد-اردکان می­تواند درصد موفقیت استقرار پروژه­های احیای بیابان را بالا ببرد.