بررسی سطح آگاهی پرستاران از استانداردهای شرح وظایف خود در بخش‌های مراقبت ویژه بیمارستان‌های شهرستان بروجرد در سال 1395

مقدمه: کمبود اگاهی پرستاران از قوانین و استاندارد شرح وظایف حرفه‌ای خود، بزرگ‌ترین مانع برای تحقق رسالت آنها در ارائه خدمات بهداشتی، مراقبتی، درمانی و توانبخشی در بالاترین سطح مطلوب است. در همین راستا مطالعه‌ای با عنوان تعیین سطح اگاهی پرستاران از استانداردهای شرح وظایف خود در بخش‌های ویژه تدوین شده است. روش کار: پژوهش حاضر مطالعه‌ای توصیفی – مقطعی بر روی 94 پرستار شاغل در بخش‌های ویژه (ICU, CCU, NICU) بیمارستان‌های دولتی بروجرد، با نمونه گیری به روش سرشماری انجام شده است. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و شرح وظایف تخصصی و عمومی پرستاری در بخش‌های ویژه بود که بعد از تأیید روایی و پایایی آن به صورت خود گزارش دهی توسط نمونه‌های پژوهش تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با آزمون‌های اماری توصیفی و استنباطی مناسب و نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین میانگین نمره آگاهی پرستاران هر سه بخش تفاوت آماری معناداری وجود نداشت (06/0 = P)، اما بر اساس سن و سنوات خدمت در بخش ویژه تفاوت آماری معناداری وجود داشت (05/0 > P)؛ همچنین بر حسب سن به تفکیک بخش‌ها و نوع استخدام در هر سه بخش تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0 < P). همبستگی خطی مثبت متوسط معناداری بین نمره سطح آگاهی و سنوات کل خدمت پرستاران برابر 42/0 (001/0 > P) وجود داشت. همچنین سطح آگاهی پرستاران در رابطه با وظایف مشترک خود با پزشکان و سایر پرسنل درمان در سطح مطلوبی نبود. نتیجه گیری: شناسایی عوامل مرتبط با سطح آگاهی پرستاران از شرح وظایف خود، مدیران و مسولان بهداشت و درمان را در برنامه ریزی برای رفع نواقص در جهت ارتقای سلامت جامعه یاری می‌نماید.