بررسی سلامت روان و تاب آوری روانشناختی در والدین دانش آموزان اتیسم، نابینا و عادی

مقدمه این مطالعه به منظور  مقایسه سلامت روان و تاب آوری روانشناختی والدین دانش آموزان اتیسم، نابینا و عادی انجام شد. روش کار  پژوهش حاضر بر مبنای هدف از نوع کاربردی و بر مبنای ماهیت و روش از نوع علی-مقایسه‎ای می‎باشد. جامعه آماری شامل کلیه والدین 25 تا 45 ساله دانش آموزان اتیسم دبستان مهرجو، والدین دانش آموزان نابینای مراجعه کننده به دبستان امید کودکان استثنایی و والدین دانش آموزان عادی دبستان دخترانه پژوهشگران علم و دانش شهر بندرعباس به تعداد 120 نفر می‎باشند که برای هر گروه، تعداد 40 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیده است. روش نمونه گیری به صورت در دسترس وغیر تصادفی می‎باشد. به منظور گردآوری داده‎ها ‎از پرسشنامه‎های ‎سلامت روان گلدبرگ و هیلر(28-GHQ) و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون (CD-RISC) استفاده شد. نتایج  نتایج نشان دادکه بین سلامت روان والدین دانش آموزان اتیسم، نابینا و عادی تفاوت معنی داری وجود ندارد و همچنین بین تاب آوری روانشناختی والدین دانش آموزان نابینا و عادی تفاوت معنی داری وجود ندارد. اما بین تاب آوری روانشناختی والدین دانش آموزان اتیسم با والدین دانش آموزان عادی و والدین دانش آموزان نابینا با والدین دانش آموزان عادی تفاوت معنادار وجود دارد. بین تاب آوری روانشناختی پدران دانش آموزان اتیسم و مادران آن‎ها در شهر بندرعباس تفاوت معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری  نتایج نشان داد که بین متغیر سلامت روان در هر 3 گروه تفاوت معنی داری یافت نشد ولی در متغیر تاب آوری  در بین 3 گروه تفاوت  قابل ملاحظه‎ای وجود داشت.