بررسی شاخص های جذب اعضای هیأت علمی دانشگاه با استفاده از الگوریتم الکترا (ELECTRE)، دکتر سید مرتضی نوربخش، دکتر عادل سپهر

به دلیل محدودیت قدرت ادراک انسان از جهان خارج و نیز محدودیت قدرت استدلال جامع و عمیق، وی با عدم حتمیت در رابطه با کفایت اطلاعات و عدم قطعیت در رابطه با جامعیت استنتاجات خود مواجه است. روش‌های تصمیم­گیری چند معیاره روش‌هایی در جهت افزایش اطمینان و کاهش عدم قطعیت ناشی از قضاوت­های تصمیم­گیرنده و جامعیت اطلاعات هستند. یکی از شاخص­های محاسبه شده در ماتریس تصمیم در شرایط عدم اطمینان، شاخص کمترین پشیمانی است. هدف از این مطالعه شناخت گزینه­هایی با کمترین پشیمانی در انتخاب اعضای هیئت علمی می­باشد. به عبارت دیگر با اهمیت دادن به این گزینه­ها یا شاخص­های انتخابی با کم­ترین ریسک در جذب هیئت علمی مواجه خواهیم بود. بدین منظور، در قالب یک مطالعه موردی در دانشگاه اصفهان، گزینه­های اصلی در گزینش علمی اعضای هیئت علمی دانشگاه ملاک ارزیابی و بررسی قرار گرفت. در انتخاب گزینه­های کمترین پشیمانی، 9 شاخص (گزینه) کلیدی در سه گروه آموزشی، پژوهشی و اجتماعی مورد مطالعه قرار گرفت. امتیازدهی و رتبه­بندی گزینه­ها با استفاده از الگوریتم الکترا[1] انجام شد. نتایج تحلیل بیانگر این مطلب است  که گزینه­های اخلاق آموزشی، سوابق تحصیلی (اعم از دانشگاه فارغ التحصیلی، دانش­آموخته رتبه برتر) و توانایی تدریس، شاخص­هایی هستند که کمترین پشیمانی از مدنظر قرار دادن آن­ها در گزینش علمی افراد بدست می­آید. به عبارتی این شاخص‌ها از اطمینان بالایی در مدیریت ریسک برخوردارند و تصمیم‌گیرندگان تاسف کم‌تری نسبت به انتخاب این شاخص‌ها به عنوان شاخص‌های اثرگذار خواهند خورد.