بررسی شیوع افسردگی بعد از زایمان و عوامل موثر بر آن در شهر تهران

بارداری برای اغلب زنان علی‌رغم لذت بخش بودن، اضطراب‌ زاست و دوران نفاس به عنوان دوره‌ای پرخطر جهت بیماری‌های روانی شناخته شده است از سوی دیگر افسردگی بعد از زایمان، یک اختلال روان‌ شناسی وخیم می ‌باشد. افسردگی بعد از زایمان در 15-10 درصد زنان رخ می ‌دهد و این حالت منجر به آسیب دیدن مادر و عقب افتادگی رشد شناختی و هیجانی کودک می‌شود. از آنجایی که عدم تشخیص افسردگی پس از زایمان می‌تواند منجر به تطابق غیر موثر مادر با کودک، خانواده و کاهش آگاهی و فقدان احساس طبیعی در دوران پس از زایمان و بالاخره تغییر در برآیند خانواده شود، برآن شدیم که پژوهشی انجام دهیم تا شیوع افسردگی بعد از زایمان و عوامل مؤثر بر آن در شهر تهران را مشخص نماییم.پژوهش انجام شده، یک مطالعه توصیفی تحلیلی است. در این پژوهش، 300 زن مراجعه کننده به مرکز بهداشتی درمانی شهر تهران مورد بررسی قرار گرفتند. 2 هفته تا 6 ماه از زمان زایمان این زنان گذشته بود و جهت مراقبت کودک خود یا دریافت خدمات تنظیم خانواده به مراکز بهداشتی درمانی مراجعه نموده بودند. ضمنا طول مدت پژوهش از مرداد ماه لغایت آبان ماه (3 ماه) بود. ابزار تحقیق، استفاده از پرسشنامه بود که به وسیله مصاحبه ساختار یافته، توسط پژوهشگر تکمیل گردید. در این پژوهش، پرسشنامه ادین برگ جهت ارزیابی افسردگی بعد از زایمان و پرسشنامه این ریچ جهت ارزیابی رضایت از ازدواج و پرسشنامه وین فیلد و تایگمن جهت ارزیابی حمایت اجتماعی و یک پرسشنامه دیگر جهت ارزیابی عوامل دموگرافیک، مامایی و نوزادی مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ های پژوهش نشان داد که 23.7 درصد زنان افسرده و 76.3 درصد غیر افسرده بودند. آزمون آماری آنالیز وارینس‌ها ارتباط معنی‌ داری بین افسردگی بعد از زایمان و تحصیلات همسر (P=0.047) و عدم رضایت از ازدواج (P=0.000) عدم برخورداری از حمایت اجتماعی (P=0.000) نشان داد و آزمون آماری تی نیز ارتباط معنی ‌داری را بین افسردگی بعد از زایمان و ناخواسته بودن بارداری (P=0.021) وجود ناهنجاری در نوزاد (P=0.019) و سابقه ابتلا به اختلالات روانپزشکی (P=0.000)نشان داد. بین افسردگی بعد از زایمان و سن بیمار، سن ازدواج، وضعیت اشتغال زنان، تحصیلات زنان، نوع زایمان، تعداد حاملگی، جنس نوزاد و وضعیت اقتصادی اجتماعی ارتباط معنی‌ داری وجود نداشت.